Adventures in IT

Volgens de laatste nieuwsberichten is er in België een schrijnend tekort aan informatici. Nu, over het al dan niet terecht zijn van deze bewering wens ik mij niet uit te spreken, maar ik kan wel vaststellen dat er een tekort is aan bekwame informatici.

Vandaag heb ik (neen mensen, ik verzin dit niet) gedemonsteerd aan een informaticus die mijn pc moest herinstalleren, hoe je een laptop in een docking station steekt, heb ik aan een andere informaticus (ok, toegegeven deze persoon houdt zich nu niet meer echt met informatica bezig) moeten uitleggen wat https is en de projectleider van het IT-project waartoe mijn bedrijf de opdracht heeft gegeven, is duidelijk ook niet echt mee op IT-vlak.

Straffe toebak. Gelukkig heb ik gisteren met veel geduld onze secretaresse uitgelegd hoe encryptie met public en private keys werkt. En weet je wat? Ik denk dat ze het snapte. ;-)

Een smakelijke portie nootjes

Beetje après-reclame maken. Gisterenvoormiddag zijn mijn vriend en ik gaan genieten van een uitmuntende portie nootjes, geserveerd door een aangename mengeling van mannelijke en vrouwelijke stemmen uit Vlaanderen en Nederland, overgoten met een sausje uit de Renaissance. Dit alles werd ons gepresenteerd op in een schitterend kapelletje, want het oog wil ook wat. En of het gesmaakt heeft! Het smaakte zelfs naar meer! Alleen hadden de koren in kwestie geen rekening gehouden met hun enthousiaste publiek en geen bisnummer voorzien. ;-)

En een vlo? Ja, das stickt und pickt! (Geen idee of dit juist geschreven is. Mijn Duits zit mijlenver weg.)

Het werd tijd!

Volgend berichtje op de site van vrtnieuws.net kan de "nieuws"gierige surfer alleen maar blij maken:

Vrtnieuws.net en sporza.be brengen voortaan videobeelden voor alle breedbandabonnees in België. De VRT breidt zijn nieuws- en sportaanbod op het internet daarmee verder uit. Het onderscheid tussen Skynet- en Telenet-abonnees enerzijds en abonnees bij andere internet-providers anderzijds, vervalt. Iedereen met een breedbandverbinding kan voortaan de video als video bekijken.

Alleen de surfer in het buitenland zal helaas niet van bewegende beelden kunnen genieten, want de VRT beschikt niet over de rechten (bij bv. persagentschappen of rechtenhouders van sportmanifestaties) om video als video in het buitenland te verspreiden.

Jammer, maar mij hoor je zeker niet klagen. Ik werd horendol van die slideshows. ;-)
En mensen in het buitenland kunnen zich altijd troosten met die voortreffelijke initiatief van de BBC.

Aftellen naar 1 januari 2007

Want dan worden (eindelijk!) alle Belgische restaurants rookvrij. En nu maar hopen dat het paard niet struikelt vlak voor de finish...

913 Pippi's zakken door een podium

En dit ter ere van een lentefeest in de Duitse stad Fürstenwalde. :-))

Astrid Lindgren, de geestelijke moeder van Pippie Langkous, is samen met Roald Dahl en Anthony Horowitz één van mijn favoriete kinderauteurs. Ik heb, denk ik, al haar boeken verslonden en als kind vele van de avonturen in haar boeken nagespeeld. En Pippi, tja dat was mijn heldin. Welk kind wil er nu niet met een paard en een aap helemaal alleen in een huis wonen, ijzersterk zijn en de volwassenen constant bij de neus nemen?

Ach, mooie jeugdherinneringen.

Spannend

Vandaag wordt er in Frankrijk gestemd over het lot van de Europese grondwet. Ik zou niet durven beweren dat deze stemming cruciaal is voor de EU, maar er zal toch met spanning op de uitslag gewacht worden.

Ik ben benieuwd of de peilingen bewaarheid zullen worden en Frankrijk effectief neen stemt of dat de Fransen zich op het laatste moment zullen herinneren dat ze altijd sterkhouders geweest zijn van de Europese Unie en dat deze Unie toch een belangrijke bijdrage geleverd heeft aan de vrede en voorspoed na de Tweede Wereldoorlog.

Monotype

Vandaag hebben we in de tekenles monotypes gemaakt en het ging mij helaas totaal niet af. :-( Ofwel had ik te veel inkt weggehaald, ofwel te weinig, ofwel was mijn blad verschoven als ik een tweekleurendruk wilde maken. Bah bah bah. Echt wel balen.

Ik denk eerlijk gezegd dat druktechnieken in het algemeen niets voor mij zijn. Er gebeurt altijd iets onverwacht als je je plaat onder de drukpers legt. De tekenjuffrouw zegt dat deze techniek mij minder ligt omdat er een onderdeel van het creatieproces is waarover ik minder controle heb. Ik denk dat ze gelijk heeft. Ik zal de controlefreak in mij toch eens wat manieren moeten leren.

De KUL heeft een nieuwe rector

En het is niet Rik Torfs. ;-)

Na de spannende strijd om het voorzitterschap binnen mijn studentenvereniging, heeft ook de laatste ronde van de rectorverkiezing een bijna-foto-finisch opgeleverd. Rik Torfs kreeg 608 stemmen achter zijn naam, Marc Vervenne 628 stemmen. De vice-rector heeft het dus gehaald. Wat betekent dat we mogen rekenen op een verderzetten van het beleid van onze burgie met het managershart Oosterlinck.

Een nieuwe voorzitter

De verkiezing van een nieuwe voorzitter voor onze studentenvereniging heeft toch nog enkele spannende momenten met zich meegebracht.

Even de situatie schetsen: er waren maar liefst vier kandidaten (4!) die zich geroepen voelden om het voorzitterschap van onze kleine studentenvereniging op zich te nemen.In de praktijk komt dat voorzitterschap neer op het leiden van een groepje van een twintigtal nerds. :-) En als lid van het kiescomité moest ik mee toezien op het eerlijke verloop van deze verkiezing.

Voordat we tot de stemming overgingen, werd er eerst een mini-debat gehouden waarin de voorzitters nog eens de kans kregen om hun visie uiteen te zetten. Ik moet zeggen dat voor mij drie van de vier kandidaten aan mekaar gewaagd waren. Met de vierde kandidaat heb ik een eerder problematische relatie, om niet te zeggen dat we mekaars gezelschap niet echt op prijs stellen. Dus mijn subjectieve ik zou al nooit op de vierde kandidaat stemmen.

Enfin, omdat ik dus examen Italiaans had vandaag, had ik in het weekend niet echt veel tijd om de verkiezingen praktisch voor te bereiden. Veel meer dan het reglement opstellen was er dus niet van gekomen. Gelukkig is delegeren één van mijn vele talenten (just kidding, ik ben eigenlijk een beetje een controlefreak). Mijn mede-kiescomitéleden hadden dus voor de stembriefjes gezorgd en voor twee potjes om de stemmen in te doen: één potje waarin de stemmen voor de voorzitter verzameld werden, een tweede potje om de overblijvende stembriefjes in te doen.

Dit is het verhaal van de twee potjes. Want wat bleek? De kiesgerechtigden deden braaf hun stem in het potje, tot daar geen probleem. Helaas was er voordien oploskoffie in die potjes geweest en had mijn collega kiescomitélid die potjes maar een vluchtig uitgespoeld en niet (NIET) afgedroogd. Ugh. Resultaat: al die kleine miezerige papiertjes met de namen van de kandidaatvoorzitters bleven dus in een laagje koffiedrab op de bodem plakken. Erg handig. Het meeste tijd hebben we dus verspeeld aan het stemmenvissen uit koffiepotjes. Nu, 't was wel grappig. Maar controlefreak-ik, die sowieso al weinig geslapen had en net een volledige werkdag en een examen Italiaans achter de rug had, moest toch even slikken.

Enfin, na drie stemrondes is er een winnaar uit de bus gekomen. Met een paar stemmen verschil ten opzichte van zijn enige overblijvende rivaal. Het bleef spannend tot het einde. Ik ben persoonlijk erg tevreden met onze nieuwe voorzitter. Ik ben er zeker van dat hij het erg goed zal doen. (En 't is nog een knappe verschijning ook.) Ik kijk al uit naar onze toekomstige samenwerking. ;-)

Parli italiano?

Zo, het schriftelijk examen van Italiaans zit erop. Het was achteraf bekeken echt wel gemakkelijk. De juffrouw zal niet al te vaak haar rode pen moeten bovenhalen. ;-) Wel stom dat ik voor zo'n gemakkelijk examen een hele zondag heb zitten woordenschat en grammatica blokken. Moest ikzelf het examen opgesteld hebben, ik zou het een pak moeilijker gemaakt hebben. (Ikke strenge juffrouw!)

Nuja, het blijft avondschool natuurlijk. In principe zou je er zonder problemen door moeten geraken door gewoon naar alle lessen te gaan. Wat ik, brave student als ik ben (ahum, soms toch) dan ook gedaan heb.

Morgen nog het mondeling examen afleggen en dan zitten mijn eerste examens voor dit semester er weer op. Ik heb wel één groot voordeel: ik leg het mondeling examen samen met mijn vriend af, dus we kunnen op voorhand wat conversaties en zinnetjes oefenen.

En daarna moeten we eens gaan nadenken over wat we volgend jaar zullen doen. Het eerste jaar Spaans volgen (ons oorspronkelijk plan, helaas waren we hopeloos te laat) of het tweede jaar Italiaans. Aan de ene kant is het stom om al na een jaar met een taal te stoppen. Eigenlijk kunnen we nog helemaal geen deftige conversatie in het Italiaans voeren, maar aan de andere kant, je springt helemaal niet ver met Italiaans, terwijl Spaans toch echt een wereldtaal is. Achja, we zien wel. Nog tijd genoeg om er over na te denken.

Nu eerst een nieuwe voorzitter voor mijn studentenvereniging gaan kiezen.

Talkpoeder

Bwahaha. Australische drugshonden werden afgericht om i.p.v. het verslavende witte goedje, talkpoeder op te sporen. Ik citeer uit het artikel van de BBC:

"They're very good at detecting talcum powder," joked Assistant Commissioner Paul Evans. "If there's any missing kids, we'll find them fairly quickly."

Wat a mistaka to maka!

PS: Deze post neemt in geen gevel een standpunt in over de ernst van het verdwijnen van kinderen.

Liefde overwint alles

Wel, dit vindt ik nu eens echt een mooi verhaal. Leeftijdsverschillen, veroordelingen voor sex met minderjarigen en gevangenisstraffen ten spijt, hebben deze twee mensen mekaar nooit los gelaten. Een verhaal met een happy end. Mag ook wel eens.

Kylie's kanker

Wist u het al? Kylie Minogue heeft kanker. Natuurlijk wist u dit al, want het heeft ongeveerd in elke krant en elk tijdschrift op de aardbol gestaan. Momenteel heeft Kylie een eerste operatie achter de rug en de berichten zijn positief. De kans dat ze zal genezen is groot.

Ik ben geen fan van Kylie, maar ik ben blij te lezen dat ze aan de beterhand is. Alleen stel ik me vragen bij de kranten en tijdschriften die dit nieuws brengen. Aan de ene kant is het goed dat er op grote schaal over borstkanker geschreven wordt, dit verhoogt de bewustwording rond deze ziekte en misschien zet dit meer vrouwen aan om zich vaker te laten onderzoeken. Want hoe vroeger deze ziekte ontdekt wordt, hoe groter de kans op genezen.

Aan de andere kant moet het ook niet leuk zijn om als zieke zo in het oog van een kleine mediastorm te staan. Ik zou het alvast niet appreciëren. Ik denk dat ik in dat geval vooral met rust gelaten zou willen worden. Maar ik ben Kylie niet. Juffrouw Minogue is al die aandacht ongetwijfeld gewoon (en als artieste leef je daar natuurlijk ook van) en misschien geven al die goede wensen haar wel een extra motivatie om tegen de woekerende cellen te vechten.

Anyway, good luck, Kylie. Vele vrouwen hebben voor jou tegen borstkanker gevochten en vele vechten er op dit moment nog tegen. Misschien kunnen zij troost of moed putten uit jouw verhaal.

Babyblues?

Net terug van een bezoekje aan een pasgeboren baby. Een wolk van een kind, 53 centimeter en meer dan 4 kilo woog hij bij de geboorte. De ouders straalden letterlijk van trots.

En dan volgen natuurlijk de typische gesprekken die gevoerd worden op de kraamafdeling. "Hoe was de bevalling?" "Niet te veel afgezien?" "Heb je verdoving gevraagd?" "Is de kinderkamer al klaar?" "Hebben jullie lang moeten nadenken voor een naam?" "En wisten jullie wat het ging worden of was het een verrassing?" "En hoe voelen jullie je nu?" Na de zoveelste baby op rij (ja, in onze omgeving is een echte babyboom aan de gang) is er de originaliteit ver te zoeken.

Enfin, de volgende keer neem ik een cassetterecorder mee als ik op babybezoek ga. Of ik laat een voorgeprogrammeerde robot in mijn plaats laten gaan. ;-)

Spelletjesavond

De spelletjesavond was een groot succes! Veel gelachen, veel gedronken en (helaas) veel verloren (onder andere een aantal kledingstukken). Ik ga mijn pokerkunsten toch nog wat moeten bijschaven. ;-)

En nu ga ik barbecuen! (Laat ons hopen dat de weergoden vanavond geen zin hebben in regen.)

Make-up

Petje af voor schminksters en schoonheidsspecialisten aller landen. Gisteren heb ik zelf mijn eerste stapjes in de wereld van de artificiële schoonheid gezet. Een kennis van mij die voor fotograaf studeert, moest een opdracht maken rond het thema mode.

Met veel slinkse praat wist hij één van mijn vriendinnen over te halen om voor hem te poseren, zij het dan wel op voorwaarde dat ze niet herkenbaar zou zijn op de foto's . Dus wat was de opzet van de fotoshoot? We zouden ons model-voor-één-dag helemaal wit schminken en haar ogen met een opvallend kleurtje in de verf zetten. En dit alles onder het mom van artisticiteit. ;-)

Nu, dat klinkt heel gemakkelijk, maar eigenlijk heb ikzelf weinig tot geen ervaring met schminken. Ik doe zo nu en dan een beetje poeder op mijn gezicht en wat lippenstift en daar blijft het dan ook bij. Ik heb mezelf al wel eens door professionals laten opmaken (bij acties in de INNO), maar ik had nogal vaak last van kleine partikeltjes (ik vermoed van de mascara) die op slinkse wijze in mijn ogen terecht kwamen. Met als gevolg dat mijn ogen begonnen te tranen en het uiteindelijke resultaat van de schminkbeurt beslist suboptimaal was. ;-)

Anyway, ik ga dus aan de slag met schmink, lippenstift en haarlak. (De fotograaf-in-spé wilde ook graag een wild kapsel.) Het aanbrengen van de witte laag schmink op het gezicht en het paars rond de ogen viel nog redelijk mee. Het aanbrengen van de lippenstift daarentegen was iets minder succesvol. Laat het ons erop houden dat ik een beetje buiten de lijntjes gekleurd heb. En dat haar, dat wilde ondanks al de lak (het gat in de ozonlaag is er door al mijn geknoei zeker groter op geworden) maar niet recht blijven staan.

Voor de rest hebben we natuurlijk heel veel gelachen. Vooral toen mijn vriendje (die zijn lot aan dat van mijn vriendin verbonden had: als zij zou poseren, dan hij ook) voor model moest spelen. Ik ben er zeker van dat het super sexy foto's zullen worden! Vooral die waarbij hij poseert in een schort met daarop een foto van een dame in lingerie. ;-) Ik ben alvast benieuwd naar het resultaat.

En na dit avondje in de fotostudio, ben ik dus tot het inzicht gekomen dat een eventuele carrière in het beauty-wereldje niet aan mij besteed is. Gelukkig heb ik nooit ambities in die richting gehad.

Nu ga ik eens wat verder opruimen, want straks komen de eerste gasten voor de spelletjesavond.

Geen woorden voor

Een vader die zijn eigen dochter en haar beste vriendin op een gruwelijke wijze afslacht. Ik kan er met mijn verstand niet bij. Hoe kan iemand zo blind van razernij zijn dat hij zijn eigen vlees en bloed verschillende keren met een mes te lijf gaat? Het kan er bij mij gewoon niet in.

En nog een vraag die bij mij opkomt na het lezen van dit alles: wat bezielt een vrouw om de man die je met een kettingzaag achterna gezeten heeft, gewoon terug in huis te nemen? Is dat liefde of relatieverslaafdheid?

Ergernis

Weet je wat ergelijk is? Een collega die bijna drie kwartier met zijn vriendin aan de lijn hangt en ik die helaas een bureau met hem deel en daardoor veroordeeld ben tot het luisteren naar de lieve en opbeurende woordjes voor zijn schatteke. Kleffer dan klef. Hij gaat zelfs gezellig door met bellen als de baas binnen komt! Ik zou het niet durven, verdorie.

Nu moeten jullie ook niet denken dat ik heiliger ben dan de paus (hey, I'm not even catholic). Ik bel ook wel eens met mijn vriend, maar zo'n gesprek duurt meestal niet langer dan vijf minuten en dient gewoon om enkele concrete afspraken te maken i.v.m. de dagelijkse dingen des levens zoals daar zijn: naar de winkel gaan en afspreken welke trein dat we 's avonds nemen. Geen flauw gedoe. Daar krijg ik de kriebels van.

60 jaar geleden

60 jaar en een paar dagen geleden, kwam er een einde aan de Tweede Wereldoorlog. Eén van de gruwelijkste en meest barbaarse oorlogen die de mensheid ooit gekend heeft. Op nooit geziene schaal werden mensen als slachtvee naar vernietigingskamers geleid. Ik ben in Auschwitz - Birkenau geweest en ik zal nooit de kilte vergeten die ik daar gevoeld heb. Met geen pen te beschrijven. Je moet er zelf gestaan hebben om het te begrijpen.

Laat me het erop houden dat het einde van WOII met recht en rede herdacht wordt. Voor Europa brak na het einde van deze oorlog een schitterende periode van welvaart aan. En we kunnen niet anders dan de dappere mannen en vrouwen die voor onze vrijheid gevochten hebben oneindig dankbaar zijn. Maar toch vind ik het goed tussen al dat feestgedruis ook eens een kritische noot te lezen.

Zo kunnen we nooit vergeten dat oorlog gruwel is en de mens verlaagt tot daden waar hij zichzelf in vredestijd waarschijnlijk nooit toe in staat zou achten.

Gepakt

Allez, ze hebben de ontsnapte verantwoordelijke voor de schietpartij maandagavond dan toch opnieuw opgepakt. Met dank aan een alerte burger.

Ik citeer even uit de Standaard:

De man kon vanmorgen in de Blijde Inkomststraat zonder problemen worden opgepakt na een tip van een alerte burger die vond dat de man zich verdacht gedroeg. Hij was inmiddels niet meer geboeid, droeg andere kleren evenals een zonnebril. Hij werd teruggebracht naar de gevangenis en inmiddels voorgeleid bij de Leuvense onderzoeksrechter met het oog op zijn gerechtelijke aanhouding.

Schouderklop voor de alerte burger. Alweer een slechte beurt voor de politie. Ik zou toch niet graag in de schoenen staan van de twee agenten die deze boef hebben laten ontsnappen. Iets zegt mij dat hun evaluatie dit jaar er niet zo schitterend uit zal zien. ;-)

Jawadde

Hij is gaan lopen de schietgrage dronkelap.

Schietpartij in Leuven

Ja, zelfs in mijn veilige Leuven, gebeuren soms verschrikkelijke dingen. Een dronkemansruzie ontaardt in een schietpartij en de droevige balans is één dode en drie gewonden, waarvan er één in kritieke toestand. En dan vraag je je af: waarom?

Leuven rookvrij!

Of toch gedeeltelijk. 34 restaurants in en rond Leuven gaan deze week de uitdaging aan. Dus als je net als ik van een rookvrije maaltijd houdt, is er deze week meer dan keuze genoeg. Zelfs de Alma studentenrestaurants doen mee! (Persoonlijk vind ik dat de Alma's al lang rookvrij hadden moeten zijn. Vooral gezien het huidige rookbeleid van de KUL. Maar enfin, misschien is dit een eerste stap op de goede weg.)

Kikker

Kwaak

Party time!

Gisteren hebben mijn vriend en ik het Laatste Feestje voor de Examens gehouden op ons appartementje. En het mag gezegd worden: het was een toffe boel. Dit keer hadden we als thema voor Italië gekozen. Er waren zelfs twee gasten verkleed gekomen als maffiabaas en hoertje! ;-) Wel spijtig dat er niemand verkleed als paus is gekomen. :-(

Om de gasten te verwennen was er (natuurlijk) veel drank, met voor de gelegenheid twee speciale cocktails op de drankenkaart: een Godfather en een Godmother. En een vriendin die zelfs helemaal uit Italië overgevlogen was om deel te nemen aan ons feestje (ok, ze was niet alleen voor ons feestje overgevlogen). Verder serveerden we nog: tiramisu, viennetta, olijven, veel groentjes, kaas en worst, wafeltjes, limoncello, koekjes en echte Vlaamse taart voor de aanwezige jarige. ;-)

Anyway, vandaag gaat er niet echt veel productiefs gebeuren. Buiten dan het wegwerken van de gigantische hoop afwas (bijna 20 personen kunnen heel veel afwas veroorzaken) en het opruimen van de rest van de rommel.

Feesten is leuk, the day after is altijd iets minder.

Seniorennet vs seniornet

Ik wil toch ook even een paar woordjes kwijt over de hele hetze rond Pascal Vyncke, de jongeling die senioren het internet heeft leren kennen. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat hijzelf achter de reclamecampagne zit om Pascal Vyncke op het lijstje met grote Belgen te krijgen. Bovendien lijkt er nu ook wat controverse te bestaan rond het ontstaan van zijn seniorensite. Seniorennet.be zou namelijk afgekeken zijn van een eerder initiatief. Wat er ook van zij, ik heb er toch eens smakelijk mee kunnen lachen.

Als Pascal Vyncke zichzelf in de kijker wilde werken, dan is hij daar zeer goed in geslaagd. Veel en gratis reclame voor zichzelf en zijn site. Welke 19-jarige droomt daar niet van? Het enige wat mij stoort, is dat hij zo slordig te werk is gegaan. Komaan zeg, als informaticus in spé denk je toch wel even na voordat je dit soort mailtjes verstuurt vanaf je eigen pc thuis! Er zijn toch manieren genoeg om anoniem een mailtje te versturen? Desnoods ga je naar een cybercafé. Als je de boel probeert te belazeren, doe het dan ook goed, he! Hij moet nog veel leren, ons Pascalleke. ;-) Maar toch een goeie grap. :-)

Die Japanners toch

Het blijft een speciaal volkje. ;-)

Hostage

Daarnet nog eens naar de film geweest. We wilden Kingdom of Heaven zien (je weet wel, de kruistochten gezien door de ogen van ex-elfje Orlando Bloom, wiens natuurlijke haarkleur hem honderd keer beter staat dan die blonde pruik). Maar helaas zat de zaal al vol tegen dat wij aan de kassa's stonden. Dus werd het Hostage met Bruce Willis. Kinsey hadden we al gezien, De indringer ook en mijn vriend wilde niet naar Million Dollar Baby gaan kijken. Ik denk dat hij boksende vrouwen niet sexy vindt. ;-)

Hostage bleek dus een uitstekende keuze zijn. Ok, je voelt het happy end al van verre aankomen (en neen, hiermee verklap ik echt niks), maar Bruce slaagt weer met verve in het neerzetten van de stoere actieheld met het peperkoeken hartje. Een go-with-the-flow film, lekker veel pangpang en boemboem en de good guys winnen. Meer hoeft dat soms echt niet te zijn.

Moraal van het verhaal: boekhouden heeft de toekomst!

Slaapwel!

Wereldrecordpoging kussengevecht Leuven 3 mei 2005

Enkele sfeerbeelden van het kussengevecht.

Spijtig genoeg waren mijn vriend en ik te laat om aan de actie zelf deel te nemen. Zoals jullie op de foto's kunnen zien was er veel meer volk dan kussens. Heel erg jammer, want nu had ik eens een goed excuus om op mijn medemens te kloppen. ;-)

Ik lees op verschillende plaatsen dat er maar liefst 4000 kussens verdeeld zijn en dat er daar bovenop nog eens 2000 toeschouwers waren. Ok, misschien zijn er een aantal mensen kussens komen halen en zijn die vlak daarna opnieuw vertrokken, maar toen wij rond 21.00u op het Ladeuzeplein aankwamen, waren er veel meer mensen zónder dan mét kussen te bespeuren. En ik heb wel veel kussens gezien, maar vierduizend, ik twijfel er eerlijk gezegd een beetje aan...

60 doden

Door een zelfmoordaanslag in Irak. En dan zijn we weer even blij dat de ernstigste problemen in ons Belgenlandje zich beperken tot de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde.

Link naar CNN.
Link naar de Standaard.

De zeven hoofdzonden

Plastisch uitgebeeld op Flickr door deze kleurrijke gummiebeertjes.

(Via boingboing.)

Gisteren

Ging ik naar de cinema (olé, ola). En wat ik daar zag heeft me blij gemaakt. Ja wat ik daar zag, heeft mij diep geraakt... En wat zijn wij daar gaan zien, zeer geliefde lezers? ....

Kinsey! Een film over het leven en dan vooral het werk van Alfred Kinsey, een Amerikaanse bioloog die door zijn op het einde van de jaren veertig gepubliceerde boeken over seksualiteit heel puriteins Amerika op zijn kop zette. Ik vond het een behoorlijk goeie film (hoe kan het ook anders, met zo'n onderwerp ;-) ) met sterke vertolkingen van zowel Liam Neeson (als professor Kinsey) als Laura Linney (als zijn liefhebbende en behoorlijk ruimdenkende vrouw).

De film heeft mij een beetje aan het denken gezet. Wat een geluk dat we nu, meer dan een halve eeuw later, een vrijere kijk op seksualiteit hebben. Hoewel seks voor sommigen nog steeds niet volledig de taboesfeer verlaten heeft, maakt men kinderen gelukkig niet meer wijs dat masturbatie een doodzonde is. En wie gaat er tegenwoordig nog maagdelijk het huwelijk in? Ook voor seks geldt, al doende leert men. En oefening baart kunst. ;-)

Na de film zijn we dan met vrienden nog iets gaan drinken op ons appartementje, alwaar wij onder het genot van een lekkere cocktail nog wat hebben zitten filosoferen over de film, het leven en computers (tja, nerds, he).

En toen we dan eindelijk (veel te laat) in ons bedje lagen, konden we de nagedachtenis van professor Kinsey toch geen oneer aandoen, nietwaar? ;-)