vrijdag, september 29, 2006

Studentikoos weekend

Naar aloude getrouwe gewoonte ben ik weer veel te laat met mijn verslagje van vorig weekend. Maar met de hete adem van het nieuwe weekend in de nek, doe ik een kleine inspanning om in een notendop samen te vatten waar ik mij vorig weekend mee bezig gehouden heb.

Het weekend stond voor het grootste deel in het teken van mijn studentenvereniging. Zaterdag werd er vanaf de namiddag druk vergaderd en werden er plannen gesmeed voor de werking van het komende jaar. Een nieuwe voorzitter werd unamiem verkozen. De voorzitter is een goeie vriend van mij en een briljante geest, ik ben ervan overtuigd dat onder zijn leiding onze vereniging een nieuwe elan zal krijgen.

Om het jaar goed in te zetten zijn we na al dat vergaderen, plannen en brainstormen zaterdagavond gaan wokken à volonté in de Wok Dynasty. Ditmaal ben ik erin geslaagd mij niet tot barstens toe vol te eten (hét probleem met die all you can eat-formules). Wel spijtig dat de Wok Dynasty al sloot om 23.00u en er daardoor geen tijd meer was voor de traditionele afsluiter met saké. Ach, een ander keertje dan maar.

Zondag stonden onze medewerkers (allez, een deel daarvan toch) 's ochtens om half acht paraat in het station van Leuven. Bestemming: Blankenberge. Als je met zo'n vrolijke bende bent, vliegt de tijd en voordat we het wisten had de trein ons op onze bestemming gebracht. Eerste stop: het strand! Met de voetjes in het water. Het weer was ons welgezind, het water was een tikje fris, maar daar wenden de voetjes snel aan.

Iedereen hield het droog (zelfs de nieuwe voorzitter) en na nog wat van de zilte zeelucht genoten te hebben, vervolgenden we onze tocht naar Sealife. We hadden medelijden met de zielige zieke zeehondjes en vonden zeeotters coole, maar gemene beesten. Het personeel was heel vriendelijk en gaf een goeie uitleg over het wel en wee van de beestjes. Sealife heeft ook (evidemment) zeer mooie aquaria. Mijn persoonlijke favoriete beestjes waren zonder twijfel de zeepaardjes. Zo mooi, zo kwetsbaar en zo'n geëmancipeerde mannetjes. ;-)

's Middags (nuja, middag, het was ondertussen al twee uur voorbij) zijn we iets gaan eten in een taverne op de dijk. Mosselen voor mij! Van al die zee- en waterdieren te bekijken, krijgt een mens honger.

De verdere namiddag vulden we met een nerdactiviteit bij uitstek: geocaching. Dit keer hadden we meer geluk dan bij onze vorige poging, we vonden alle aanwijzingen en na een schitterende wandeling langs de zee en in de duinen ontdekten we de schat. Hoera voor ons! Geocaching is écht een heel leuke activiteit om in groep te doen. Vooral multicaches zijn een aanrader voor wie houdt van schatzoeken.

Nadat we de schat gevonden hadden, sprongen (of een minder dynamisch werkwoord) we op de kusttram en namen we de trein naar huis.

Een geslaagd weekend om het academiejaar mee te beginnen.

Labels: , , , , , , ,

Beta!

Jaja, het is zover. Vanaf nu is Yet Another Blog beta gelanceerd!

Labels: , ,

Week van de Fair Trade

Twee dagen te laat, maar de week is nog niet ten einde, dus bij deze maak ik wat reclame voor de week van de Fair Trade. Leuven mag zich op dit vlak trouwens op de borst kloppen, want op 23 maart 2006 werd Leuven officieel een Fair Trade gemeente. Zelf heb ik woensdag al mijn (minuscule) steentje bijgedragen door een vegetarisch spaghetti met een glaasje appel-veenbes te consumeren in het Wereldcafé.

Het programma voor de week van de Fair Trade in Leuven:
Gedurende de week van de Fair Trade zal Leuven zijn titel als fairtradegemeente alle eer aandoen met verscheidene activiteiten ter promotie van deze actie. Het Platform LA21 Leuven organiseert naast speciale acties in supermarkten ook een ontmoeting van horeca-uitbaters voor een constructief rondetafelgesprek waarin de uitbaters die al ‘verkocht’ zijn bespreken hoever ze staan met de verkoop van Fair Trade producten en hoe ze andere horecazaken kunnen aanporren om hetzelfde te doen. Men zorgt eveneens voor de promotie van eerlijke handel bij lokale bedrijven. Pendelaars zullen kunnen genieten van een eerlijk ontbijt op vrijdag 6 oktober. Doorlopend zal de Bondgenotenlaan de hele week Fair Trade tussen zijn muren sluiten.

donderdag, september 28, 2006

Druk druk druk

Argl, mijn todo-lijstje wordt alleen maar langer. Dat is niet de bedoeling!

woensdag, september 27, 2006

De geur van chloor

Sinds onze sportieve opstoot kom ik weer geregeld in een zwembad en het meest typische aan een zwembad is de allesoverheersende chloorgeur die er hangt. Een geur die me soms doet terugdenken aan mijn jeugd.

Van het eerste tot het vierde studiejaar ging ik twee keer per week naar de zwemclub. 's Woensdags met de fiets, 's zaterdags met de auto. Elke woensdag ondernamen mijn moeder en ik de verre fietstocht naar het zwembad. We waren telkens meer dan een half uur onderweg. Thuis hadden we toen maar één auto en die had mijn vader nodig voor zijn werk.

De eerste jaren zat ik achterop de fiets van mijn moeder. Ik herinner me nog levendig de fietstochten door weer en wind. Regen, stortbuien, windstoten, steile hellingen. Ik geloof niet dat ik ooit één zwemles gemist heb op woensdagnamiddag. Mijn moeder bracht me trouw naar het zwembad.

Na het zwemmen gingen we soms een ijsje eten in de cafetaria. Ze hadden daar de beste ijsjes van de hele wereld. Ik nam altijd een Dame Blanche met slagroom. Vreemd, nu lust ik helemaal geen slagroom meer. Mijn favoriete onderdeel van het ijsje was het koekje, omdat dat zo lekker kraakte. Ik heb nooit meer zulk lekker ijs gegeten.

Een andere keer gingen we na het zwemmen een fritje eten. Mijn moeder kocht één pakje frit voor ons beiden. Zij at de zachte fritten, ik de harde. Eerlijk verdeeld.

Ik heb nooit de tijd genomen om mijn moeder te bedanken voor al de inspanningen die ze voor mij gedaan heeft. Dat spijt me.

Eindhoven

Jaja, alweer een interessante dag vandaag. Twee interessante dagen achter mekaar, dat maakt bijna een interessante week. ;-) Helemaal naar Eindhoven en terug gereden voor mijn werk (allez, eigenlijk heb ik mij laten rijden, want ik heb zelf geen auto).

Veel dingen bijgeleerd, daar in Holland, lekkere broodjes gekregen (nóg beter dan die op ESAT) mét karnemelk, natuurlijk, het zijn Hollanders voor iets. En op de terugweg een heel boeiend gesprek gehad over Heel Serieuze Zaken. Ik heb echt het gevoel dat ik vandaag nieuwe inzichten heb opgedaan die mij in het latere leven van pas zullen komen. Het hoeft niet altijd boekenwijsheid te zijn.

Yep, yep, een goeie dag. En dan vind ik het helemaal niet erg om (veel) later dan gewoonlijk thuis te komen.

dinsdag, september 26, 2006

Swimming in the pool

In een poging mijn vroegere sportieve zelf te reanimeren, zijn mijn vriend en ik sinds vorige week opnieuw beginnen zwemmen. Na bijna twee maanden stokstijf achter een bureautje gezeten te hebben, kon een beetje beweging geen kwaad. Het zwemmen is toch nu toe goed meegevallen, maar omdat eentonigheid dreigt, hebben we ons vandaag een gecombineerd abonnement (aqua + groepslessen) aangeschaft. Nu zondag hebben we onze eerste groepsles: een initiatie nordic walking. Ik ben benieuwd of ik het leuk ga vinden.

Ik heb mij alvast voorgenomen om twee avonden per week vrij te houden om aan sport te doen. Dan kan ik nooit meer met het excuus afkomen dat ik geen tijd heb om te sporten. Goodbye old lazy me.

Het resultaat van de babyboom...

Is dat ik nu al twee uitnodigingen voor een feestje in een speeltuin op zak heb.

eID

Vandaag naar een interessante workshop geweest over de elektronische elektriciteits- (rechtzetting lapsus: identiteits-) kaart. Zowel de juridische als de technische aspecten kwamen aan bod. En als toemaatje heb ik mijn grote voorbeeld Frank Robben aan het werk gezien.

PS: Op ESAT hebben ze lekkere broodjes!

maandag, september 25, 2006

Lokale verkiezingen

't Zijn binnenkort verkiezingen te oordelen aan de vervuiling van het straatbeeld met lelijke affiches vol holle slogans. Naarmate de Dag des Oordeels nadert, neemt ook het aantal blogs dat aandacht besteedt aan dit fenomeen toe. Aangezien Yet Another Blog een ongemeen hippe blog is, kan ik natuurlijk niet achterblijven.

Jammer genoeg is er één probleempje. Heel het gebeuren kan mij op dit moment volstrekt niet boeien. Op 8 oktober moet ik namelijk gaan stemmen in mijn domiciliegemeente en de band met deze gemeente is flinterdun geworden. Het kan mij eerlijk gezegd geen zier schelen wie daar de volgende burgemeester wordt of welke straat ze nu weer eens gaan heraanleggen. Ik heb zelfs geen flauw idee wie daar momenteel burgemeester is. Laat staan dat ik een schepen zou herkennen, moest hij of zij mij voor de voeten lopen.

In mijn persoonlijk planning was het de bedoeling dat mijn domicilie al ongeveer een half jaar in Leuven gelegen zou zijn. Jammer genoeg wil de realiteit al eens vaker mijn persoonlijke planningen doorkruisen. Ik zal mij dus beperken tot het uitbrengen van een lijststem in mijn domiciliegemeente en voor de rest kan ik alle propaganda fijn negeren.

Start!

Vandaag wordt het nieuwe academiejaar 2006-2007 officieel geopend. Jaja, de tijd vliegt. Deze week zal het weer gezellig druk zijn in Leuven. Hopen onwennige eerste bachers (man, ik geraak er maar niet aan gewend, ik blijf ze stiekem eerste kanners noemen) die de weg kwijt zijn, op zoek naar de alma, de faculteit, jonge mensen voor wie het allemaal gloednieuw is, die nog moeten zoeken om routine te vinden in hun studentenleven, die onderweg nieuwe vrienden maken en die allemaal boordevol verwachtingen zitten over het nieuwe leven dat ze tegemoetgaan. Ach, ik zou het zo overdoen, moest ik kunnen.

Voor mij wordt dit jaar (hopelijk) mijn laatste jaar als voltijds student aan de KULeuven. Natuurlijk ben ik niet van plan te stoppen met studeren (hey, ik heb ooit lang geleden gezegd dat ik eeuwig zou studeren...), maar ik denk wel dat ik een kleine adempauze ga inlassen als ik dat tweede diploma op zak heb. Ik ervaar dat ik het steeds moeilijker heb mezelf op te laden voor alweer een blokperiode. Maar misschien denk ik er binnen een paar weken alweer anders over. Een mens vergeet snel het tandengeknars en het geweeklaag van de blok- en examenperiode. ;-)

vrijdag, september 22, 2006

Le nouveau printer est arrivé

En blij dat ze hier zijn. Niet te doen. De kleurenprinters waren al een tijdje stuk en bijgevolg moest ik bepaalde mensen regelmatig bemoedigend gaan toespreken. Het leven zonder kleurenprinter kan hard zijn. Want tja, het is natuurlijk essentieel om die webpagina in kleur af te printen. En jij wil toch ook mooie fotootjes van je kroost afprinten, nietwaar?

Over printers gesproken, er bestaat hier een zekere printernijd tussen zij die een persoonlijke printer op hun bureau hebben staan en zij die er geen hebben. De persoonlijk printers worden op termijn afgeschaft (kapotte printers worden niet meer vervangen). Als er dan zo'n persoonlijk printer sneuvelt, tja dan durven er al eens traantjes vloeien, want iedereen weet dat belangrijke mensen een eigen persoonlijke printer hebben. Maakt niet uit dat die netwerkprinters sneller en beter werk afleveren. Een eigen printer is gewoon een statussymbool!

The paperless office zal nog niet voor morgen zijn.

In Leuven stond een huis...

Nu helaas niet meer. Ocharme de eigenaar van die winkel.

donderdag, september 21, 2006

Het voordeel van nekpijn...

Is dat mijn vriendje zijn massageskills nog eens op mij kan loslaten.

woensdag, september 20, 2006

Staatsgreep in Thailand

En ik heb vrienden die daar momenteel op vakantie zijn. Nu, volgens de berichten in de kranten is de staatsgreep vreedzaam verlopen en ondervinden de toeristen er niet al te veel hinder van. Dus hopelijk blijft het bij wat vertragingen op het vliegveld.

dinsdag, september 19, 2006

Waarom?

Krijg ik vaak het gevoel tijdens vergaderingen dat ik daar mijn tijd zit te verdoen en alles wat besproken wordt in een half uur kan samengevat worden? Och ja, ik weet het weer, omdat ik daar mijn tijd zit te verdoen en alles wat besproken wordt in een half uur kan samengevat worden.

maandag, september 18, 2006

Conferenties

Kunnen soms verdomde saai zijn. Zeker als de broodjes die 's middags geserveerd worden duidelijk al veel te lang in open lucht gestaan hebben en ze een koffiepauze (in mijn geval fruitsappauze) aflasten omdat ze te ver achter op schema geraakt zijn. Tel daar nog eens het continu afwisselen tussen Nederlands, Frans en Engels bij en jullie begrijpen beslist dat ik na de middag gezellig een dutje gedaan heb in die zachte zetels van de conferentieruimte. En als ik zo rondom mij keek, was ik beslist niet de enige. ;-)

zondag, september 17, 2006

Sunday!

Fijne dag gehad vandaag. Wat uitgeslapen, gedoucht (heel chic zo'n doorschijnende douchekabine, maar argl, dat aftrekkertje!), ontbeten met de broodjes die nonkel K 's ochtends vroeg was gaan halen bij de bakker (toch handig, zo'n nonkel). En daarna naar de opendeurdag bij chocolatier Demeestere (dikke dankjewel voor de tip, bvlg!). Chocolatier Demeestere verzorgde onze inwijding in de edele kunst van het pralines maken. Heel erg boeiend. En als afsluiter mochten we natuurlijk uitgebreid proeven van al dat harde werk. Jay! (Wie zin heeft om zich verder te bekwamen in de kunst van het pralines maken, chocolatier Demeestere is nog op zoek naar een leerjongen of -meisje.)

Na dit chocolade-aperitief haastten we ons naar een dankjewel-omdat-jullie-meegewerkt-hebben-aan-ons-experiment-barbecue. De barbecue begon al om twee uur, maar voordat de barbecue goed en wel op gang kwam en gebakken vlees begon te produceren, was het vijf uur. Maar geen erg, ik had toch niet zoveel honger en er waren hopen interessante mensen om te leren kennen.

Hebben jullie dat soms ook? Dat gesprekken heerlijk vlot gaan, dat het dadelijk klikt met gesprekspartners? Geen ongemakkelijke stiltjes om op te vullen en geen moeilijke zoektocht naar gemeenschappelijke onderwerpen? Zalig! Wel, er liepen op die barbecue echt tientallen mensen rond met wie je een goed gesprek kon voeren. Mensen uit alle uithoeken van de wereld: Brazilianen, Roemenen, ja zelfs Belgen. ;-) Wat mij wel opviel, was de opvallend hoge concentratie aan mensen die experimenten op muizen uitvoeren, gaande van onschuldig (muizen op een loopband laten rondlopen) tot moorddadig (de hersenen van arme muizen in plakjes snijden). Heel toffe en interessante gesprekken gehad. Veel bijgeleerd. En toen we één van de barbecuegasten naar Leuven station brachten, kwamen we er toevallig achter dat hij de broer van een goeie kameraad was. It's a small world.

Een fijne zondag.

De zoektocht naar een bed

Zaterdag was het open monumentendag in het Brussels Gewest, normaal een vaste jaarlijkse afspraak in mijn agenda. Helaas hebben we dit uitstapje dit jaar moeten schrappen. Reden: het ziet ernaar uit dat ons appartementje toch nog in 2006 zal afgeraken en dus hebben we een bed nodig, want op de grond slapen is niet zo aangenaam.

Goed. 's Ochtends al wakker om acht uur (uitslapen is mij in pension chef Nonkel K nog niet gelukt), wat blijven liggen om toch de schijn hoog te houden en dan maar van miserie opgestaan en wat fotootjes bewerkt. Daarna ben ik samen met mijn vriendje naar Leuven city getrokken om te brunchen bij de PurPur. Om het wachten wat aangenamer te maken, hebben we eerst wat stripjes gekocht bij het Besloten Land en een gids voor Warschau bij de Standaard Boekhandel (godzijdank dat er zoiets als onbetaald verlof bestaat). Lekker gegeten, twee smoothies gedronken en daarna snel twee paar schoenen bij de schoenmaker binnen gedaan (om de één of andere reden slijten de hakken van mijn schoenen enorm snel, ik denk dat ik een zware voet heb).

En daarna was het tijd om aan onze bedzoektocht te beginnen. Stonden op het programma: Sleepy en Sit&Sleep. Ok, geen uitgebreid lijstje en misschien niet de goedkoopste winkels, maar kom, een goeie nachtrust is ons wel het één en ander waard. De rest van de meubeltjes kopen we dan wel bij Ikea. Twee bezoekjes aan Sleepy, eentje aan Sit&Sleep en een hele hoop ligtesten op bedden later, hadden we allebei ons persoonlijk slaap-DNA op zak en werd de knoop doorgehakt: het wordt een bed van Sit&Sleep. Allez, een bed, een Swissflex lattenbodem op pootjes met daarop een latex matras. Die beddenbak is toch maar versiering.

Gelukkig omdat we zo snel onze goesting hadden gevonden, zijn we daarna iets kleins gaan eten bij de Turquoise. We bestelden een mengeling van koude en warme voorgerechtjes. Heel leuk, je kan veel verschillende smaakjes uitproberen en je hebt toch niet te veel gegeten.

's Avonds zijn we nog even naar een vat van een ex-collega van mijn vriend geweest met het idee dat we daar wel wat mensen zouden kennen. After all is de IT-sector een belachelijk klein wereldje. Niet dus. Buiten de jarige zelf, maar één bekende gezien. Dus hebben we wat zitten kussen aan de bar en zijn we mooi vroeg naar huis geweest. Na een vermoeide kuis- en verhuisweek zou wat extra slaap ons zeker goed doen.

En jawel, vandaag ben ik erin geslaagd om maar liefst tot half tien te slapen! Verbetering is in zicht! ;-)

vrijdag, september 15, 2006

Busy yesterday

Gisteren was me het dagje wel, zelfs geen tijd gehad om de nimmer opdrogende stroom werkgerelateerde emails door te nemen. 's Ochtens met slaperig hoofd begonnen aan de eerste vergadering van de dag. Van negen tot elf. Om elf uur (de laatste minuten van de vergadering heb ik moeten missen) vertrokken naar een andere afspraak in het Gentse. Gelukkig moest ik daar niet met het openbaar vervoer (trein + bus) geraken, want dan denk ik niet dat ik op tijd was geweest. Jaja, in een wagen met privéchauffeur helemaal voor mij alleen. Nu ben ik een groot voorstander van het openbaar vervoer, maar voor één keertje was het wel eens leuk. :-)

Mooi om twaalf uur in Gent aangekomen. Broodje gegeten (bah, sandwiches, veel te zacht en te zoet voor mij), met een paar knappe kerels gepraat tijdens het verorberen van het broodje en daarna geluisterd naar de zeer interessante uiteenzettingen. Om half drie kwam mijn chauffeur mij weer ophalen en hup weer naar Brussel.

Rond half vier aangesloten bij een andere vergadering die al bezig was vanaf twee uur. (Maar waarop zo te horen nog niet veel interessants verteld was.) 't Zat er vol met communicatiespecialisten die duidelijk dol waren op communiceren, want de vergadering heeft nog geduurd tot kwart na vijf. ;-) Ken je dat van die vergaderingen waar zo ongeveer om de vijf minuten iemand begint uit te wijden over een onderwerp dat eigenlijk totaal niks te zake doet?

Na die laatste vergadering vond ik het welletjes en ben ik naar huis vertrokken. Afsproken dat mijn vriend mij kwam afhalen op het station en de rest van de avond doorgebracht met kuisen van frigo's en kasten en douches en toiletten en zo. Joy!

Vanavond nog een beetje kuisen en dan moeten we definitief de sleutel van ons ex-flatje teruggeven aan de huisbaas (die trouwens veel werk zal hebben met het herschilderen, want al die kaarsjes hebben voor schitterende roetvlekken op het plafond gezorgd).

En daarmee sluit ik dan een klein hoofdstukje van mijn leven af.

't Is officieel!

Sinds gisteren hebben we officieel onze intrek genomen in pension Chez nonkel K. Dat wil zeggen dat we opnieuw moeten wennen aan het slapen met een lawaaierige pc op de kamer. Vannacht dus niet al te denderend geslapen. Nu, de nieuwe omgeving, de stress van de verhuis en het tegen-de-klok-kuisen van onze vorige flat zal daar ook wel voor iets tussen zitten.

Het huis van onze tijdelijke gastheer is zeer mooi: het is volledig vernieuwd, er is veel licht, een mooi terras en het heeft een moderne inrichting die nauw aanleunt bij mijn eigen smaak. Alleen zijn er een aantal eigenaardigheden die ik alles behalve praktisch vind (lichtknoppen waarvoor je je moet bukken om ze aan te knippen, geen handdoekenrek in de badkamer, een zeer chique douche, maar wel eentje met een wankele bodem enzovoort).

Enfin, we trekken onze plan wel, 't is gewoon even wennen.

donderdag, september 14, 2006

Argl!

Web 2.0 is doorgedrongen in mijn werksfeer! Dit is het begin van het einde...

My biggest nightmare

Middelmatigheid.

woensdag, september 13, 2006

Open Monumentendag

Het is er nog niet van gekomen een verslagje te typen van onze Open Monumentendag in Rotselaer.

's Ochtens een beetje uitgeslapen, per slot van rekening hadden we de dag ervoor twee trouwfeesten aangedaan. Rustig ontbeten, wat blogjes gelezen om wakker te worden, beetje fotootjes bewerkt en dan vertrokken voor een namiddagje monumenten kijken.

Omdat ik lid ben van Erfgoed Vlaanderen, had ik de gids voor Open Monumentendag al een tijdje geleden in de brievenbus gekregen. Mijn vriend en ik hadden er bewust voor gekozen om monumenten in de nabijheid van Leuven te bezoeken en in Rotselaer, daar waren we nog niet vaak geweest.

Eerste monument op het programma: Toren Terheyde, een nog goed bewaarde woontoren uit de veertiende eeuw. Het grondplan van deze toren is een Grieks kruis, wat deze toren meteen uniek in de wereld maakt. We moesten een kleine twintig minuten wachten voordat we de toren konden bezoeken, maar dat hadden we er graag voor over. Ongelooflijk dat zo'n toren in particulier bezit nog steeds rechtstaat. De toren is volledig omringd door water en alleen bereikbaar via een klein brugje. Wel jammer dat we de hoogste verdiepingen niet konden bezoeken. Bij de toren bevindt zich nog een oude brouwerij en een aantal bijgebouwen. We konden ook een blik werpen in de privévertrekken van de eigenaar en dat huis op zich kon ook als monument geklasseerd worden. De tijd had er letterlijk stilgestaan (en de kat kon duidelijk goed muizen vangen).

Na Toren Terheyde, was het de beurt aan de Watermolen Van Doren. De huidige turbine in de watermolen werd ingeïnstalleerd in 1902 (!) ter vervanging van de houten molenraderen. Vandaag produceert de molen stroom voor Ecopower. De gebouwen rondom de molen vormen een bont allegaartje en dat geldt ook voor de bewoners (waaronder de molenaar en een biologische boer) die in een coöperatieve vennootschap samenwerken. Op de binnenplaats verkochten de kinderen van de molen wafels en daar heb ik er dan maar eentje van geproefd. ;-)

Het laatste monument op het programma was het Bezoekerscentrum van de Hagelandse Wijn. Het bezoekerscentrum bevindt zich in het mooi gerestaureerde neogotische oud-gemeentehuis. Binnen werd wat uitleg gegeven over het productieproces van de Hagelandse wijn en het gunstige microklimaat waarvan gebruik gemaakt wordt om de druiven te laten groeien. Op het eerste verdiep kregen we een filmpje te zien met de mooiste beelden uit het Hageland.

Daarna moesten we natuurlijk even proeven van zo'n Hagelands wijntje. We kregen een glaasje witte wijn uit 2005. De wijn was zeer licht van kleur omdat hij nog niet lang genoeg gelegen had, maar al de vorige jaren waren al uitverkocht. ;-) Het smaakte alleszins. Na ons wijntje besloten we een wandeling in de buurt te maken om die fameuze hellingen van ijzerhoudende zandsteen waarop de druivenranken geplant zijn, met eigen ogen te aanschouwen. Er was een kleine wandeling van 2.8 kilometer die ons ook langs de Steengroeve van de Wijngaardberg en de befaamde stenen muur (een restant van vroegere wijngaarden) bracht. Een fijne wandeling onder een stralend zonnetje. En genoeg rustige plekjes tussen de bomen en wijnranken (allez, dat dachten we toch, want het scheelde niet veel of we waren betrapt).

Na de wandeling zijn we terug naar Leuven gereden en iets gaan eten bij O Fado, een Portugees restaurant in de Parijsstraat. We bestelden een stoompotje van zeeduivel gamba en venusschelpjes. Heel erg lekker, maar ondanks onze grote honger, was de portie veel te groot (of misschien waren die twee cocktails er toch te veel aan). Te veel gegeten dus, naar huis gehobbeld en daar bijna direct in ons bed gekropen.

Een volle maag is niet bevordelijk voor de nachtrust...

dinsdag, september 12, 2006

Angela heeft dat goed gezegd

"In de strijd tegen internationale terreur (...) moeten respect voor de mensenrechten, tolerantie en respect voor andere culturen het doel van ons handelen zijn, samen met vastberadenheid en internationale samenwerking", aldus de Duitse kanselier, die vervolgens wees op het belang van democratische en economische ontwikkelingen in crisisregio’s.

Uit de Standaard.

maandag, september 11, 2006

Vijf jaar geleden...

Zat ik op een vliegtuig op weg naar huis na een fijne vakantie in Tunesië. Een dik uur nadat we geland waren, boorde het eerste vliegtuig zich in het World Trade Center. De eerste reactie op IRC was: waarschijnlijk een freak accident, één of andere piloot die met een klein vliegtuigje een stunt wilde uithalen die jammerlijk mislukt is. Daarna kwam het bericht dat een tweede vliegtuig in het WTC gevlogen was. Schok, ongeloof en het besef dat dit géén toevallig ongeluk was. De beelden van de brandende torens, de schade aan het Pentagon, de horror.

De wereld is erg veranderd sinds die bewuste 11 september. Jammer genoeg is hij er niet mooier op geworden.

zondag, september 10, 2006

Het bruidsboeket

Jaja, zo'n dag als gisteren, zo mogen er wat mij betreft gerust meer zijn.

's Ochtends uitgeslapen, de tijd genomen om lekker lang onder de douche te staan, mijn nieuw kleedje aangetrokken, ontbeten en vertrokken voor een dagje fun in de provincie Antwerpen.

Eerst naar de trouwmis van L en D. L heeft nog samen met mij gestudeerd en we zijn altijd contact blijven houden. L is één van de liefste, zachtste jongens die ik ken en ik ben heel blij voor hem dat hij zo'n lieve vrouw gevonden heeft. De trouwmis was heel mooi en romantsich. Toffe, moderne teksten waaraan je merkte dat bruid en bruidegom moeite hadden gedaan om teksten te vinden die bij hen pasten. Heel de mis was erg ontspannen. Er werd al eens gelachen en bruid en bruidegom schenen geen last van zenuwen te hebben. Mijn favoriete moment: het dankwoord, dat als volgt geopend werd door de bruidegom: "Bedankt, broer, voor het litteken dat je mij bezorgd hebt door mij van de stoel te duwen toen ik vijf was." :-)) De hele kerk lag plat.

Na de mis snel L en D feliciteren en dan verder naar de trouwreceptie van E en F. Gelukkig was die receptie in dezelfde provincie, want anders waren we nooit op tijd geweest. Even moeten zoeken voordat we de feestlocatie gevonden hadden. Zo'n GPS is handig, maar als je moet beginnen zoeken in een straat zonder huisnummers...

Van alle trouwfeesten en recepties die ik al heb meegemaakt, verdient deze receptie toch wel de prijs van de meest originele locatie. Hapjes eten en drinken in het zonnetje met uitzicht op de Antwerpse haven, omringd door de Schelde, ik heb het nog niet zo vaak gedaan. Alleen mocht de hapjesronddeelfrequentie wat mij betreft wat hoger liggen... Dus u weet waarheen voor uw feestjes (en vergeet dan niet little old yab uit te nodigen).

Een beetje vrolijk van de schuimwijn (allez, ik toch, want mijn vriend was bob) vertrokken we naar het avondfeest van L en D, alwaar we meteen nieuwe schuimwijn en hapjes gepresenteerd kregen. Het eten werd geserveerd in buffetvorm. Deze keer heb ik erop gelet niet te veel te eten, want dat is het risico als er zo'n uitgebreid aanbod is en je van alles wat wil proeven (ok, het feit dat elke gang van het buffet enorm snel werd afgeruimd, zal daar ook wel iets mee te maken gehad hebben).

De rest van de avond heb ik de dansvloer onveilig gemaakt en goeie punten gescoord op de cool chick-schaal, omdat ik als enige meisje tussen een bende ruige mannen stond te headbangen. ;-) 't Was lang geleden dat ik nog eens kon dansen, dus ik heb me eens goed uitgeleefd. We zijn er zelfs in geslaagd de DJ te overtuigen Rammstein te spelen, tussen de stereotype trouwfeestnummers door. Alleen Laura Lynn en consoorten heb ik geboycot. Ik ben niet zo'n schlagerfan.

Voor de eerste keer heb ik ook de traditie van het bruidsboeketwerpen meegemaakt. Ik was er bijna aan ontsnapt, want mij vriend en ik waren even een luchtje gaan scheppen en we kwamen net weer binnen toen het bruidsboeketwerpen begon. 'k Was niet echt geïnteresseerd om tussen de andere meisjes te gaan staan, maar 'k voelde mij een beetje verplicht door het dwingende gebaar van de bruid. En ja, jullie raden het al, vliegt dat bruidsboeket recht naar mij. Wat moest ik doen? Ik kon toch moeilijk een stap opzij zetten en het boeket op de grond laten vallen? Ik verdenk D ervan expres naar mij gemikt te hebben. Komen mij daar een hoop bomma's feliciteren, want naar het schijnt trouw je binnen het jaar als je zo'n bruidsboeket vangt. Mijn vriend keek een beetje beteuterd. ;-)

Tussen het feestgedruis door is het mijn vriend en ik toch gelukt even weg te sluipen naar een donker hoekje, om aldaar onze eigen persoonlijk trouwfeesttraditie in ere te houden... ;-)

Anyway, om drie uur had het zaalpersoneel er duidelijk genoeg van en werd het overschot van de feestvierders vriendelijk verzocht op te krassen. Ik was op dat moment nog niet moe (zat nog helemaal vol dansadrenaline), maar na een rit van drie kwartier naar huis, was ik blij dat ik mijn bedje zag.

En nu ga ik wat monumenten bezoeken.

zaterdag, september 09, 2006

La tourneuse de pages

Gisteren met een vriendin naar La tourneuse de pages gaan kijken. Zeer goeie film. Er wordt weinig gesproken, maar de blikken van de hoofdrolspelers zeggen des te meer. De ganse film is er een onderhuidse spanning aanwezig. Je weet dat het mis zal lopen, maar je kan alleen afwachten wanneer en op welke manier la tourneuse haar wraak zal uitoefenen.

De film bracht me een beetje terug naar de tijd toen ik zelf nog zenuwachtig voor het publieke examen in de gangen van de muziekacademie rondhing. Die sfeer, de oude houten vloeren, de kenmerkende geur van het gebouw, de nerveuze medeleerlingen, de trillende handen voor het optreden, de euforie na een goed solo-optreden,... Mmm, ik mis het wel. Misschien heb ik over een jaar wat meer tijd om mij met mijn instrument bezig te houden.

Na de film zijn we nog iets gaan drinken op ons flatje (de laatste keer) en konden we vanuit het raam genieten van het vuurwerk in het stadspark. Een spetterende afsluiter van een fijne avond.

Neo-nazi's in België

Krapuul. En meer woorden wil ik daar niet aan vuilmaken.

vrijdag, september 08, 2006

Bijna, jaja, weekend!

En ik heb géén examens meer af te leggen en géén papers meer te schrijven. Ik heb gewoon even géén zorgen aan mijn kop (ik kan het amper geloven). De zon schijnt. We hebben deze middag op het werk een leuke receptie gehad. En voor het weekend heb ik twee trouwfeesten en een Open Monumentendag in het vooruitzicht! Mijn weekend kan al niet meer stuk. ;-)

donderdag, september 07, 2006

Moe

Mmm, misschien was dat verhaal van lord CMS over die collega die een uiltje ging knappen op het toilet nog zo gek niet. ;-)

Edit: Dat verhaal is dus wel degelijk door Liza verteld en niet door ons aller lord. Mijn excuses voor de foute bronvermelding.

Alweer een petitie

De www.oneseat.eu-campagne heb ik een tijdje geleden al eens gepromoot. Als je de petitie nog niet getekend hebt, zeker doen. Het streefdoel van 1 miljoen handtekeningen is bijna bereikt.

Cola is bucht

Deze ochtend werd mij weer maar eens pijnlijk duidelijk waarom ik nooit of te nimmer cola drink. Dat spul is niet te drinken, zo plakkerig zoet, bah bah bah, ik heb er nog een vieze nasmaak van in mijn mond. Jammer genoeg had ik deze ochtend echt wel een caffeïneboost nodig en waren al mijn Naludrankjes op. :-(

Cola is bucht, zeg dat ik het gezegd heb.

woensdag, september 06, 2006

De zon schijnt!

Nog een kleine 24 uur op mijn tanden bijten en laat dan die mooie nazomer maar beginnen!

maandag, september 04, 2006

Lunch date

Vanmiddag had ik een afspraakje met collegabloggers Liza en lord CMS. Gezellig gebabbeld, gelachen met de belevenissen van CMS, de tijd vloog. Zeker voor herhaling vatbaar, wat mij betreft. (Allez, als Liza en CMS mij nog willen zien, he.)

Een mens vraag zich af of er ook onsympathieke mensen rondlopen in het blogwereldje. ;-)

Bwahahahahaa

Ik heb daarnet in een vergadering gezeten waar ze staalhard beweerden dat intelligente zoekmachines databanken over vijf jaar overbodig zouden maken. En 't is nog niet eens 1 april.

Mijn vriendje is het beste vriendje van de hele wereld!

Waarschuwing: dit wordt een ongelooflijke melige stoefpost. Mensen die daar niet tegen kunnen, gelieve elders te gaan lezen, danku.

Mijn vriendje dus! Hij figureert redelijk vaak op deze blog, maar dit wordt nu eens een berichtje volledig aan hem gewijd.

Hij heeft het de laatste tijd niet onder de markt. Terwijl ik zit te blokken, vult hij dozen met onze rommel om te verhuizen en verwijdert hij de stofnesten die zich onder onze bedden verzameld hebben. Hij wast de borden die ik vuilgemaakt heb af, terwijl ik zit te vloeken op mijn paper. Hij luistert geduldig naar mijn gezaag dat familiaal vermogensrecht saai is en dat duizend bladzijden toch echt wel veel te veel is. Hij gaat winkelen en neemt extra chocolade mee voor mij, als hart onder riem bij het blokken. Hij neemt verlof wanneer er vanalles geregeld moet worden, omdat ik al mijn verlof nodig heb om te blokken en examens af te leggen.

Het komt er op neer dat tijdens examenperiodes alle vervelende huishoudelijk klusjes op zijn schouders terechtkomen. En dat is hem nooit te veel. Hij doet dat allemaal voor mij, om mij te helpen, omdat hij mij graag ziet.

Ja, die eerste kus, al meer dan zeven jaar geleden daar buiten aan de RC-bar onder Alma III: beste beslissing van heel mijn leven. Ik zie u graag!

zondag, september 03, 2006

Paper... done!

Ha! Eat that, network neutrality!

En nu... cocktail!

zaterdag, september 02, 2006

Leeg

Deze namiddag is de schoonfamilie hier een hele hoop van onze door-de-jaren-heen-bijeengespaarde rommel komen opladen. Weg zijn de boeken en cursussen, de zetels, de borden, de potten en pannen, de strijkplank, de overschot van de drank, de bureau die als bar dienst deed, ja zelfs de posters en foto's aan de muren zijn weg. Ok, er is nog wat rommel en niet-rommel (zoals daar zijn computers) achter gebleven, maar voor iemand die het gewoon is tussen hopen rommel te moeten doorlaveren, is het hier heel erg leeg. De muren zijn ook verschrikkelijk vuil. Je ziet maar al te duidelijk waar de posters hingen en op de muren zijn rare patronen ontstaan. Een gevolg van al die kaarsjes die we in de vijf jaar dat we hier woonden, gebrand hebben (jaja, pyromaan yab).

Nog twee weken en we laten dit kleine flatje voorgoed achter ons. Ik denk niet dat ik veel heimwee zal hebben. We hebben hier graag op kot gezeten, veel leuke feestjes gegeven en mooie momenten beleefd, maar het laatste jaar was er te veel aan. Tijd voor de volgende fase in ons leven: een eigen appartement. Jammer genoeg is dat +_)$#*%$&$% appartement nog steeds niet klaar en moeten we dus enkele weken gaan kamperen (nuja, we zullen daar meer luxe hebben dan hier) bij een nonkel van mijn vriend. Alles behalve ideaal (sex in de woonkamer zullen we een tijdje moeten laten). Maar kom, een mens kan moeilijk in een appartement zonder vloeren en sanitair gaan wonen, nietwaar?

Duimen dat die deadline van 31 oktober nu ook effectief gehaald wordt.

vrijdag, september 01, 2006

Zingen met Raymond

Met dank aan Boterhammen in het Park.

Te veel mannen = terrorisme

Ha, nu leest u het ook eens op een ander, zie.

PS: Soms is het fijn, ongenuanceerd te zijn.