Mijn eerste single

Omdat ik nu eenmaal geen neen kan zeggen als meisjes met mooie krulletjes mij stokjes toewerpen. ;-)

Wel, ik ben eens diep in mijn geheugen gaan graven en laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ik weet het niet meer. Ik twijfel tussen "Respectable" van Mel & Kim en "Love in the First Degree" van Bananarama. Typische eighties muziek die je nu niet meer in mijn playlist zal aantreffen, maar wel steeds goed is voor een serieuze portie nostalgie.

Ik denk dat "Respectable" mijn officiële eerste single is, kort daarop gevolgd door "Love in the First Degree". Met dat laatste nummer hadden mijn vriendinnetjes en ik grootse plannen in de vorm van een deelname aan een plaatselijke playbackwedstrijd (yep, ook ik). Helaas zijn die plannen nooit van de grond geraakt. Ik was ons, enthousiast als altijd, al gaan inschrijven (helemaal naar daar gereden met mijn fietske), toen mijn twee mede-Bananarama-playbacksters er opeens geen zin meer in hadden. Terug met mijn fietske om ons uit te schrijven dus. Oh well, ik denk niet dat ik mij echt thuis gevoeld zou hebben in de playbackscene.

Mijn eerste cd is minder lang geleden, maar heeft duidelijk minder indruk op mij nagelaten. Ik vermoed nochtans dat het een cadeau was van mijn beste vriendin, want ik kocht in die tijd nooit cd's (er is op dat vlak nog niet veel veranderd) wegens te duur. Ik denk dat het een compilatiecd met allemaal rocknummers was. Artiesten die meekweelden op deze cd waren o.a. Mr. Big, Scorpions, Guns N' Roses en nog wat andere groepjes in dezelfde stijl. Het moge geweten zijn dat Wind of Change nog steeds één van mijn favoriete nummers is, hoewel toendertijd absoluut kapot gedraaid. Een nummer dat perfect de tijdsgeest weerspiegelde: de muur was gevallen, de Koude Oorlog liep op zijn laatste beentjes en er heerste een (naar mijn mening) ongelooflijk gevoel van optimisme. De wereld zou een betere plaats worden. Alles was mogelijk! Ja, dat waren andere tijden.