Een hemelsbreed verschil
Ik durf al eens sakkeren op de hoeveelheid vergaderingen op mijn werk en 's morgens gaat opstaan vaak met het nodige gezucht gepaard (vooral omdat ik 's avonds niet op tijd in bed geraak). Maar tijdens de treinrit op weg naar mijn werk, ben ik goedgezind en blij om aan de nieuwe dag te beginnen, zij het niet aanspreekbaar omdat ik me wegsteek in mijn metrokrantje of andere lectuur. En ik moet toegeven dat ik het stiekem wel een beetje leuk vind, gevraagd te worden voor werkgroepen en adviescommissie allerhande, want dat wil zeggen dat mijn inbreng geapprecieerd wordt. En heb ik al eens een slechte dag op het werk, dan wordt die ruimschoots gecompenseerd door fijne dagen.
Wat een verschil, wat een hemelsbreed verschil met mijn eerste job. Ik herinner mij mijn allereerste werkdag nog levendig. Wat een tegenvaller. Wat een afknapper. Hoe helemaal anders dan ik mij had voorgesteld. Ik kwam 's avonds thuis en heb ongeveer een ganse rivier bij elkaar geweend. Als u weet dat ik mijn tranen meestal opspaar voor ronduit dramatische situaties, zegt dit genoeg. Ik wilde de volgende dag niet meer gaan werken, maar ben toch gegaan. Heb er het beste van proberen maken, maar na een half jaar wist ik het, dit is niet wat ik wil, ik moet hier weg. Toen was elke ochtend een lijdensweg: opstaan, tegen je zin naar het werk gaan.
Wat een verschil met nu. Een hemelsbreed verschil.
Wat een verschil, wat een hemelsbreed verschil met mijn eerste job. Ik herinner mij mijn allereerste werkdag nog levendig. Wat een tegenvaller. Wat een afknapper. Hoe helemaal anders dan ik mij had voorgesteld. Ik kwam 's avonds thuis en heb ongeveer een ganse rivier bij elkaar geweend. Als u weet dat ik mijn tranen meestal opspaar voor ronduit dramatische situaties, zegt dit genoeg. Ik wilde de volgende dag niet meer gaan werken, maar ben toch gegaan. Heb er het beste van proberen maken, maar na een half jaar wist ik het, dit is niet wat ik wil, ik moet hier weg. Toen was elke ochtend een lijdensweg: opstaan, tegen je zin naar het werk gaan.
Wat een verschil met nu. Een hemelsbreed verschil.
Labels: mijmeringen, werk
posted by yab at 9:10 a.m.
| 
3 Comments:
Goed te weten dat het toch bestaat.
Een job die bij je past en waar je je 100% goed voelt. Ooit he...ooit.
Inderdaad tjoff... ooit...
Ik varieer in mijn huidige (en eerste) job constant tussen de twee uitersten in je postje, yab. De ene week vind ik het super dat ik zoveel verantwoordelijkheden krijg en dat ik overal mijn neus mag insteken, de andere week vind ik het absurd dat ik als nieuwkomer dat allemaal al moet kunnen, en vind ik de materie zelfs niet meer boeiend... Zeer vermoeiend, zo labiel zijn ;-)
@tjoff: Je 100% goed voelen op je job, daar geloof ik persoonlijk niet in. Er zijn heus wel aspecten aan mijn job die ik minder leuk vind. Maar volgens mij heb je dat in elke job. Momenteel is het wel zo dat ik mij geapprecieerd voel en dan neem je de mindere dingen er makkelijker bij.
@saskaya: Als nieuwkomer vind ik dat je de nodige begeleiding moet krijgen. Zeker als het je eerste job is. Ik ben geen aanhanger van het principe dat je mensen zomaar in het diepe moet gooien en dan maar hopen dat ze spontaan beginnen zwemmen.
Een reactie posten
<< Home