Een nieuwe voorzitter
De verkiezing van een nieuwe voorzitter voor onze studentenvereniging heeft toch nog enkele spannende momenten met zich meegebracht.
Even de situatie schetsen: er waren maar liefst vier kandidaten (4!) die zich geroepen voelden om het voorzitterschap van onze kleine studentenvereniging op zich te nemen.In de praktijk komt dat voorzitterschap neer op het leiden van een groepje van een twintigtal nerds. :-) En als lid van het kiescomité moest ik mee toezien op het eerlijke verloop van deze verkiezing.
Voordat we tot de stemming overgingen, werd er eerst een mini-debat gehouden waarin de voorzitters nog eens de kans kregen om hun visie uiteen te zetten. Ik moet zeggen dat voor mij drie van de vier kandidaten aan mekaar gewaagd waren. Met de vierde kandidaat heb ik een eerder problematische relatie, om niet te zeggen dat we mekaars gezelschap niet echt op prijs stellen. Dus mijn subjectieve ik zou al nooit op de vierde kandidaat stemmen.
Enfin, omdat ik dus examen Italiaans had vandaag, had ik in het weekend niet echt veel tijd om de verkiezingen praktisch voor te bereiden. Veel meer dan het reglement opstellen was er dus niet van gekomen. Gelukkig is delegeren één van mijn vele talenten (just kidding, ik ben eigenlijk een beetje een controlefreak). Mijn mede-kiescomitéleden hadden dus voor de stembriefjes gezorgd en voor twee potjes om de stemmen in te doen: één potje waarin de stemmen voor de voorzitter verzameld werden, een tweede potje om de overblijvende stembriefjes in te doen.
Dit is het verhaal van de twee potjes. Want wat bleek? De kiesgerechtigden deden braaf hun stem in het potje, tot daar geen probleem. Helaas was er voordien oploskoffie in die potjes geweest en had mijn collega kiescomitélid die potjes maar een vluchtig uitgespoeld en niet (NIET) afgedroogd. Ugh. Resultaat: al die kleine miezerige papiertjes met de namen van de kandidaatvoorzitters bleven dus in een laagje koffiedrab op de bodem plakken. Erg handig. Het meeste tijd hebben we dus verspeeld aan het stemmenvissen uit koffiepotjes. Nu, 't was wel grappig. Maar controlefreak-ik, die sowieso al weinig geslapen had en net een volledige werkdag en een examen Italiaans achter de rug had, moest toch even slikken.
Enfin, na drie stemrondes is er een winnaar uit de bus gekomen. Met een paar stemmen verschil ten opzichte van zijn enige overblijvende rivaal. Het bleef spannend tot het einde. Ik ben persoonlijk erg tevreden met onze nieuwe voorzitter. Ik ben er zeker van dat hij het erg goed zal doen. (En 't is nog een knappe verschijning ook.) Ik kijk al uit naar onze toekomstige samenwerking. ;-)
Even de situatie schetsen: er waren maar liefst vier kandidaten (4!) die zich geroepen voelden om het voorzitterschap van onze kleine studentenvereniging op zich te nemen.In de praktijk komt dat voorzitterschap neer op het leiden van een groepje van een twintigtal nerds. :-) En als lid van het kiescomité moest ik mee toezien op het eerlijke verloop van deze verkiezing.
Voordat we tot de stemming overgingen, werd er eerst een mini-debat gehouden waarin de voorzitters nog eens de kans kregen om hun visie uiteen te zetten. Ik moet zeggen dat voor mij drie van de vier kandidaten aan mekaar gewaagd waren. Met de vierde kandidaat heb ik een eerder problematische relatie, om niet te zeggen dat we mekaars gezelschap niet echt op prijs stellen. Dus mijn subjectieve ik zou al nooit op de vierde kandidaat stemmen.
Enfin, omdat ik dus examen Italiaans had vandaag, had ik in het weekend niet echt veel tijd om de verkiezingen praktisch voor te bereiden. Veel meer dan het reglement opstellen was er dus niet van gekomen. Gelukkig is delegeren één van mijn vele talenten (just kidding, ik ben eigenlijk een beetje een controlefreak). Mijn mede-kiescomitéleden hadden dus voor de stembriefjes gezorgd en voor twee potjes om de stemmen in te doen: één potje waarin de stemmen voor de voorzitter verzameld werden, een tweede potje om de overblijvende stembriefjes in te doen.
Dit is het verhaal van de twee potjes. Want wat bleek? De kiesgerechtigden deden braaf hun stem in het potje, tot daar geen probleem. Helaas was er voordien oploskoffie in die potjes geweest en had mijn collega kiescomitélid die potjes maar een vluchtig uitgespoeld en niet (NIET) afgedroogd. Ugh. Resultaat: al die kleine miezerige papiertjes met de namen van de kandidaatvoorzitters bleven dus in een laagje koffiedrab op de bodem plakken. Erg handig. Het meeste tijd hebben we dus verspeeld aan het stemmenvissen uit koffiepotjes. Nu, 't was wel grappig. Maar controlefreak-ik, die sowieso al weinig geslapen had en net een volledige werkdag en een examen Italiaans achter de rug had, moest toch even slikken.
Enfin, na drie stemrondes is er een winnaar uit de bus gekomen. Met een paar stemmen verschil ten opzichte van zijn enige overblijvende rivaal. Het bleef spannend tot het einde. Ik ben persoonlijk erg tevreden met onze nieuwe voorzitter. Ik ben er zeker van dat hij het erg goed zal doen. (En 't is nog een knappe verschijning ook.) Ik kijk al uit naar onze toekomstige samenwerking. ;-)
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home