Pannenkoeken en Italiaans
Toen ik vandaag terug kwam van mijn werk, overviel mij in het station van Leuven opeens een overweldigende goesting in pannenkoeken. Dus ik zeg tegen mijn vriend: "Hey, nu overvalt mij zomaar opeens een overweldigende goesting in pannenkoeken. Laten we naar het pannenkoekenhuisje in de Brusselsestraat gaan!" Een klein omwegje langs de biologische markt op het Martelarenplein (snif, de aardbeien waren niet te koop) en een chocolade soja-ijsje later (ja, ik kon het niet laten), begaven wij ons op weg naar de Brusselsestraat. De zon scheen, er stonden tafeltjes buiten en ik had geweldig zin in een pannenkoek met warme chocoladesaus. Mijn vriend nam een hartige pannenkoek, wat natuurlijk ook lekker kan zijn, maar my sweet tooth haalde de bovenhand vandaag.
We hadden net onze pannenkoeken gekregen, toen er een bevriend koppel langs slenterde, die, jullie raden het nooit, ook geweldig veel zin hadden in pannenkoeken. Ze schoven aan bij ons tafeltje en bestelden op hun beurt een pannenkoek. Fijn gebabbeld over koetjes en kalfjes (zoals daar zijn papers voor journals schrijven en doctoraten afleggen), toen Z opmerkte: "Hey, moeten jullie je punten van Italiaans niet ophalen vandaag? Wij hebben een kameraad die vandaag zijn punten kreeg."
Wij: "Euh... Ja, dat kan goed vandaag zijn." Helemaal vergeten natuurlijk.
Voor die éne keer dat ik iets niet in mijn Treo zet... Mijn vriendje had de datum en het uur opgeschreven en ik had nog deze week aan hem gevraagd wanneer het was, maar tja... Wij in zeven haasten afscheid genomen van het koppel (gelukkig hadden we onze pannenkoeken al achter de
kiezen) en hup naar het CLT. 'k Wilde toch wel graag weten hoe we het er nu vanaf hadden gebracht en we hadden bovendien aan de juffrouw beloofd om haar niveautest uit te proberen.
We waren nog net op tijd. Ik was best tevreden met mijn punten. 'k Had het veel beter gedaan dan vorig semester (misschien zat het feit dat ik nu vlak voor het examen Italiaans geen rechtenexamen van vijf uur had moeten afleggen daar voor iets tussen). En wat de punten van mijn vriendje betreft, wel, zolang hij maar goed in bed is, he. ]:-)
We hadden net onze pannenkoeken gekregen, toen er een bevriend koppel langs slenterde, die, jullie raden het nooit, ook geweldig veel zin hadden in pannenkoeken. Ze schoven aan bij ons tafeltje en bestelden op hun beurt een pannenkoek. Fijn gebabbeld over koetjes en kalfjes (zoals daar zijn papers voor journals schrijven en doctoraten afleggen), toen Z opmerkte: "Hey, moeten jullie je punten van Italiaans niet ophalen vandaag? Wij hebben een kameraad die vandaag zijn punten kreeg."
Wij: "Euh... Ja, dat kan goed vandaag zijn." Helemaal vergeten natuurlijk.
Voor die éne keer dat ik iets niet in mijn Treo zet... Mijn vriendje had de datum en het uur opgeschreven en ik had nog deze week aan hem gevraagd wanneer het was, maar tja... Wij in zeven haasten afscheid genomen van het koppel (gelukkig hadden we onze pannenkoeken al achter de
kiezen) en hup naar het CLT. 'k Wilde toch wel graag weten hoe we het er nu vanaf hadden gebracht en we hadden bovendien aan de juffrouw beloofd om haar niveautest uit te proberen.
We waren nog net op tijd. Ik was best tevreden met mijn punten. 'k Had het veel beter gedaan dan vorig semester (misschien zat het feit dat ik nu vlak voor het examen Italiaans geen rechtenexamen van vijf uur had moeten afleggen daar voor iets tussen). En wat de punten van mijn vriendje betreft, wel, zolang hij maar goed in bed is, he. ]:-)
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home