Bewaarengel

Gisteren heb ik Heel Veel Geluk gehad. Ik was met de bus onderweg naar een werkbezoek bij een grote IT-dienstenleverancier. Ik zat gezellig te kletsen met mijn collega's toen mijn lens opeens een sprong naar de vrijheid waagde. Nu moeten jullie weten dat ik al jaren tot mijn grote tevredenheid harde zuurstofdoorlatende lenzen draag. Enig nadeel aan dat soort lenzen is, dat die soms uitspringen als je per ongeluk je oog aanraakt. Dat is niet erg als dat ergens binnen gebeurt, dat is heel erg dat als op een stampvolle bus gebeurt die net aan de halte stopt waar jij moet afstappen.

Nu, het is niet de eerste keer dat mij dit gebeurt en ik heb thuis een paar reservelenzen, maar op dit moment zou een verloren lens mij wel bijzonder slecht uitkomen. Vrijdag vertrekken mijn vriend en ik voor acht dagen naar Warschau en mijn reservelenzen hebben niet meer de juiste sterkte. Op vakantie gaan terwijl je maar half ziet: niet leuk.

Gelukkig had mijn beschermengel gisteren geen dagje vrijaf genomen. Eerste reflex bij wegspringend lenzen: "Freeze!" roepen en vragen dat de collega's mee zoeken. Niets te vinden, natuurlijk. Ondertussen waren we dus aan onze afstaphalte gekomen en wrong de dikke man op de bank naast mij zich uit zijn zitje. Zonder ook maar op of om te kijken. In mijn gedachten hoorde ik al een ijselijke gil van mijn lens die onder zoveel gewicht verpletterd werd.

Toen de persoon naast mij vertrokken was, heb ik snel mijn kleren uitgeschud, in de hoop dat mijn lens daar ergens was blijven plakken. En jawel, wat lag daar opeens te blinken op de grond? Mijn lens, nog helemaal ongeschonden. En ik happy natuurlijk. ;-)

Dank u, beschermengel!