Toeval

Soms gebeurt er nog eens iets in mijn leven dat ongepland is. Ik geef toe, de momenten worden schaarser en schaarser (natuurlijk door mijn eigen toedoen), maar ze bestaan nog. Vanavond gingen mijn vriendje en ik snel snel iets eten op het Martelarenplein. Althans dat was de bedoeling. Want wie zat daar op een terrasje vlakbij het station? Een kennis die we al een paar jaar niet meer hadden gesproken. Ik wist dat hij tegenwoordig ergens in onze buurt moest werken, want ik was hem 's ochtends al enkele keren tegengekomen op weg naar het station. Maar omdat ik meestal maar een minuut of twee op overschot heb om mijn trein te halen, had ik nog niet meer dan een goeiemorgen met hem kunnen wisselen.

En nu zat hij daar, samen met een collega op een terrasje. Dus schoven we bij aan hun tafeltje voor een aperitiefje. 't Was zo gezellig dat de collega van D zijn trein naar Oostende gemist heeft en hij een vol uur moest wachten op de volgende. ;-) Heel leuk te horen hoe het D nu verging. Net begonnen aan een nieuwe job na wat interimmekes. Nog helemaal enthousiast en zo. ;-) En omdat een paar jaar nu eenmaal niet bij te praten valt op een uurtje, zijn we daarna verhuisd naar l'Etoile d'Or voor ons avondmaal. Allez, mijn vriend en ik hebben gegeten en de twee jongens hebben iets gedronken.

Bij het afscheidnemen hebben we hem onze visitekaartjes gegeven en beloofd dat ons volgende weerzien geen drie jaar meer op zich zal laten wachten. Benieuwd hoe lang het zal duren eer hij ons een mailtje stuurt.