woensdag, maart 15, 2006

Bedelkinderen

Ha, eergisteren nog een gesprek over het fenomeen gehad met een collega. Vandaag in de krant. Begrijp me niet verkeerd. Ik heb niks tegen bedelaars an sich en steek hen zelfs af en toe een euro of twee toe. (Alhoewel het natuurlijk beter zou zijn, moest niemand te hoeven bedelen om in zijn of haar bestaan te voorzien.)

Waar ik wel problemen mee heb, zijn moeders die met hun baby's of peuters op de arm komen bedelen. Ik vind dat dat niet kan, want zo'n kind heeft hier niet voor gekozen. Ik vind het afkeurenswaardig om je kind te gebruiken om medelijden op te wekken bij de mensen. Bovendien vind ik dat die baby's altijd verdacht stil zijn. Nog nooit heb ik zo'n baby horen huilen. Ik mag er niet aan denken hoe die moeders erin slagen om die baby's zo rustig te houden.

Nog erger vind ik kleine jongetjes en meisjes van een jaar of zes, die eigenlijk op school horen te zitten, maar die in de plaats daarvan aan je mouw komen trekken om een paar muntstukjes te versieren. En dan maak ik van mijn hart een steen en geef ik niks.

Bedelkinderen, een fenomeen dat beter zo snel mogelijk de wereld uitgeholpen wordt.