Spetteren in Spa

Zo, het weekend is naar aloude gewoonte weer voorbij gevlogen. Gelukkig hadden we ons voorgenomen het dit weekend wat kalmer aan te doen. Kwestie van nog wat energie over te houden voor de komende week (Gentse feesten + weekendje Ardennen).

Zaterdag begonnen met een lekkere brunch op het terrasje van de PurPur. Hun gegrilde broodjes zijn echt om duimen en vingers bij af te likken. Toevallig zat op datzelfde terras een oudcollega van mijn vriend, die duidelijk van hetzelfde gedacht was. Wat bijgepraat, het nieuwe kapsel van de oudcollega bewonderd (het oude was toch beter) en daarna zelf de tanden in onze maaltijd gezet.

Een paar stripjes gekocht bij het Besloten Land als leesvoer voor onderweg (tegenwoordig heb ik geen last meer van wagenziekte en om mijn chauffeur niet al te zeer lastig te vallen, houd ik mij tijdens lange ritten bezig met lezen) en op naar Spa!

Het hotel bleek piekfijn in orde te zijn. Vlak langs de funiculaire die toegang geeft tot de splinternieuwe Thermen. De namiddag brachten we door wandelend in Spa zelf (met dank aan het plannetje ons ter beschikking gesteld door de toeristische dienst) en in de bossen rondom. Spa is best een mooie stad, maar er hangt een aura van vergane glorie rond de meeste historische gebouwen. Bovendien is het jammer dat het stadscentrum doorsneden wordt door een veel te drukke weg. Terrasjes doen tussen de uitlaatgassen is niet zo gezellig (niet dat de Hollandse toeristen zich daardoor lieten tegenhouden).

's Avonds stond er een driegangenmenu in ons hotel op het programma. Om duimen en vingers en nog wat lichaamsdelen bij af te likken. En een lekkere maaltijd is niet compleet zonder een aperitiefje en een goeie fles wijn. Laat ons zeggen dat we na het diner behoorlijk vrolijk naar onze kamer zijn gewaggeld (seffens gaan jullie nog denken dat ik een alcoholprobleem heb). Om het eten (en de drank) te laten zakken zijn we met zijn tweetjes gaan uitpuffen in de sauna van het hotel. Zalig: tussen het puffen door tot rust komen door op het dakterras de sterren en elkaar te bewonderen...

De volgende dag een beetje uitgeslapen. Tot negen uur, jawel! Toen werd ik wakker door het geluid van de funiculaire en kon ik toch niet meer slapen. Goed en overvloedig ontbeten en alles bijeengepakt om naar de Thermen, het hoofddoel van ons verblijf in Span te gaan. (Met de nodige stress aan mijn kant, slippers, geen slippers, badjas, geen badjas. Controlefreak, moi?)

Het complex van de Thermen is architecturaal een pareltje. De ligging, bovenop een heuvel die uitkijkt over het stadje Spa, is op zich al moeilijk te overtreffen. Het centrale gedeelte wordt ingenomen door een groot ovaal zwembad onder een hoog dak. Buiten is er een tweede zwembad met allerlei snufjes om het zwemmen leuker te maken. Prachtig!

Eens in het complex hebben we eerst de zwembaden verkend. Vervolgens hebben we een zetel langs het zwembad in beslag genomen. Jongens, het is eeuwen geleden dat ik nog eens met een boekje aan een zwembad heb gelegen. Zalig! Toen we het luieren langs het zwembad moe waren, zijn we het saunacomplex gaan verkennen (ja, mijn poriën zullen nu wel goed gereinigd zijn, denk ik zo). Eerst de sauna met badpak verplicht geprobeerd, maar daar was het nogal druk en bovendien doet een badpak veel van het weldadige effect van een sauna teniet.

De valse schaamte dan maar overboord gegooid (hey, we zijn toch allemaal hetzelfde, niet?) en de naturistische sauna ingestapt. Veel rustiger daar. Al viel het op dat de concentratie piemels er veel hoger lag dan de concentratie borstjes. Jammer voor mijn vriend, had hij alleen maar mij om naar te kijken. ;-) In je blootje in een panoramische sauna met uitzicht op Spa zitten, het is eens iets anders.

Na onze saunabezoekjes zijn we nog wat gaan relaxen in de speciale ontspanningsruimtes. Maar blijkbaar hebben vogelgekwetter, rustgevende muziek, aangepaste zetels en paars licht niet echt een ontspannend effect op mij. Mijn hersencellen gingen gezwind in overdrive en het todolijstje werd alweer afgemalen (mja, blijkbaar is ontspannen een kunst die niet iedereen gegeven is).

Na zo'n zes uur in het complex verbleven te hebben, hadden we het wel gezien. Bovendien begonnen er rare geluiden uit onze magen op te stijgen. Geen zin om nog iets te eten in Spa, dus maar dadelijk doorgereden naar Leuven, culinair centrum van België. ;-) De dag afgesloten met een vegetarische tortilla en twee margarita's (té gezond leven kan ook niet goed zijn).