Onder het motto...

Beter laat dan nooit, hebben wij vandaag onze kerstboom gezet. (En ja, ik ben er mij van bewust dat kerstmis ondertussen al voorbij is en de zonnewende ook.) Wij zijn luie mensen en 't is er dit jaar gewoon niet van gekomen.

Straks (nadat we eerst uitgebreid op restaurant geweest zijn) verwachten we vrienden om het Nieuwe Jaar op gepaste wijze in te halen. En wat is er beter dan een nepboom met gekleurde ballen en lichtjes om als sfeerversterkend element te dienen? ;-)

Belgacom en Telindus

So happy together?

Dinner for three?

Vanavond hebben mijn vriend en ik een goeie kameraad en studiegenootje van mij uitgenodigd om bij ons te komen dineren. Onze vriend P heeft ervoor gezorgd dat ik, beroepsbrosser dat ik ben, van alle vakken mooi uitgetypte notities heb. En ik vond dat daar wel een kleine tegenprestatie tegenover mocht staan. Wetende dat P tijdens de kerstvakantie helemaal alleen in Leuven zit om te blokken, leek het mij wel leuk om hem uit te nodigen voor een etentje. Deze avond dus.

Aangezien ik helaas ook moet blokken (blanco cursussen, veeeel blanco cursussen), heeft mijn lief vriendje vandaag de dag al winkelend en al kuisend doorgebracht. (Hij verdient echt de titel huisman van het jaar.) Jammer genoeg voelde hij zich deze namiddag opeens niet zo goed. Ok, deze nacht wat slecht geslapen, wat stress gehad tijdens het winkelen, een dutje van een uur of zo en daarna zou het beslist wel beter gaan.

Een kwartier voordat onze gast P zou aankomen, ben ik mijn vriendje dan toch maar uit bed gaan halen, want zelf had hij duidelijk niet veel zin om eruit te komen. Hij zag er niet al te slecht uit, geen probleem, dacht ik dus. Tot aan het voorgerechtje. De Japanse sateetjes hebben hoop en al tien minuten in de maag van mijn vriend rondgezwommen en hebben nu ergens in het afvoersysteem een beter (?) heenkomen gevonden.

Mijn vriendje voelde zich na deze minder prettige ervaring meteen een pak beter, maar opteerde er wijselijk voor om het hoofdgerecht en dessert aan zich voorbij te laten gaan. Wat dus betekende dat P en ik het hoofdgerecht (voor vier personen, aja, want je moet toch altijd zien dat je zeker genoeg hebt) onder ons tweetjes hebben moeten verdelen. Veel te veel, natuurlijk. Echt spijtig, want god weet dat ik maar drie keer in een jaar kook en de curry met struisvogel en groene appel was echt superlekker. Nu, er is nog genoeg over, dus misschien kan hij er morgen nog wat van proeven.

En nu maar duimen dat mijn vriendje morgen weer in topvorm is, want we gaan Nieuwjaar vieren met wat vrienden op restaurant en dan zou het toch wel leuk zijn als hij iets meer gangen binnenhoudt dan vandaag...

De wondere wereld der moderne communicatie

Mijn vriend belt net vanuit de Delhaize om te vragen waar de flesjes citroensap staan. :-)

Lachen

Filmpje voor tijdens de blokpauzes.

Uitstelgedrag

Klinkt me verschrikkelijk vertrouwd in de oren... Vooral als ik dikke cursussen waar geen einde aan schijnt te komen, moet blokken.

Het leven is niet eerlijk

Net slecht nieuws gekregen. Een goeie vriendin van mij (ik heb haar leren kennen op mijn vorig werk) is momenteel zeven maanden zwanger. Helaas is bij een routinecontrole gebleken dat de baby veel te licht is. De kans is reëel dat er iets serieus mis is met de baby en dat deze te vroeg geboren zal worden. Mijn vriendin V is dadelijk opgenomen in het ziekenhuis waar ze momenteel voortdurend onder observatie gehouden wordt.

Ik ben er echt niet goed van. V is zo'n door en door goed meisje. Altijd vriendelijk, altijd goed geluimd, nooit een slecht woord uit haar mond gehoord. Haar eerste zwangerschap was een buitenbaarmoederlijke zwangerschap die haar ei zo na het leven gekost heeft. Gelukkig is ze daarna snel weer zwanger geworden en bevallen van een wolk van een dochter. En nu is ze zwanger van haar tweede kindje...

En dan gaat er vanalles door je hoofd. Wat als de baby zwaar gehandicapt is? Wat als de baby de geboorte niet overleeft? Een zwangerschap hoort een blijde gebeurtenis te zijn, maar er kan helaas ook zoveel mis gaan. Het frustreert me dat ik niet meer kan doen dan mijn vriendin en haar man veel sterkte wensen. Verder zal het nu bang afwachten worden tot de geboorte.

Geen prettige feesten voor dit jonge gezinnetje.

Good luck, Giove-A

De eerste Galileo satelliet is vannacht gelanceerd. Watch out, GPS!

Sneeuw

Een miezerig dun laagje, hier in Leuven, maar desalniettemin: Sneeuw!

Eén jaar geleden

Vernietigde een onstuitbare vloedgolf duizenden mensenlevens. Laten we tijdens de herdenking van deze verschrikkelijke ramp ook die andere slachtoffers van natuurgeweld niet uit het oog verliezen.

De tijdloze

Stubru.be heeft het lastig...

Kerstcadeaus

De oogst:

• twee strips van Lady S;


• twee geurkaarsen;


• een flesje Eden;


• hapjesborden;


• handdoeken;


• Blue Mars;


• wijnglazen.

Voor mij mag het elke dag Kerstmis zijn. ;-)

Kerstkaartjes

Verdorie, ik wou dat ik deze site ontdekt had, voordat ik een vijftigtal met de hand geschreven kaartjes de wereld in stuurde...

Droom

Vannacht heb ik gedroomd dat mijn mama vrolijk en goedgemuts babbelend door het huis liep. Het was een mooie droom.

Muts

En wat ben ik vandaag kwijtgespeeld? Mijn allerliefste grijze muts. :-( Een muts die ettelijke leuke avonturen op skireis meegemaakt heeft en al jaren mijn oortjes warm hield. Voorgoed uit mijn leven weggerukt. :-(

Wat is er gebeurd? Yab stapt een winkel binnen, doet muts uit, zoekt wat rond in de winkel naar een geschikt cadeautje, vindt iets, betaalt aan de kassa, stapt buiten, heeft koude oren, wil muts opzetten, weg muts. Natuurlijk dadelijk op mijn stappen teruggekeerd, heel de winkel afgezocht, aan de kassa in mijn beste Frans gevraagd of ze misschien een muts (quelque chose pour mettre sur la tête, want ik ken het Franse woord voor muts niet) gevonden hebben. Niet te vinden. Grmbl. Waarschijnlijk loopt er nu ergens in Brussel iemand rond met een mooie grijze fleecemuts met een grijs pomponnetje op.

Grmbl. Moest ik alle dingen in één ruimte verzamelen die ik in de loop der tijden al her en der verloren heb, ik zou er een fijne winkel mee kunnen uitbaten.

Zeitgeist

2005 volgens Google.

Laatste werkdag van het jaar

En ik ben ziek... Het is toch godgeklaagd. En dat terwijl ik het hele jaar geen enkele dag ziek geweest, ondanks veel te weinig slaap en veel te veel stress. Het lijkt wel alsof mijn lichaam denkt: hey, eindelijk vakantie, laat ik nu eens lekker ziek worden. Grbml. En dat terwijl ik nu net in topvorm zou moeten zijn om te feesten en te blokken. :-( Deze ochtend al van zes uur liggen draaien in mijn bed. Keelpijn, hoofdpijn, verstopte neus. Enfin, miserie.

Ik weet het, deze blog lijkt de laatste tijd wel getransformeerd in yab's kleine klaaghoekje. Nuja, 't is mijn blog, dus ik klaag zoveel als ik wil. En met de examens in aantocht zit de kans er dik in dat er nog wat meer geklaagd zal worden. U bent bij deze gewaarschuwd!

Gelukkig is er straks receptie hier op het werk. 'k Zal al die vieze virussen en bacteriën eens rap verdrinken!

Grmbl

Ik Haat Winkelen. En wat ik zo mogelijk nog meer haat, is het verliezen van lenzen in een drukke winkelstraat als alles blinkt van de regen. Ik ben zelfs niet eens begonnen aan de zoektocht, want ik weet al op voorhand dat dit hopeloos is. Al een geluk dat ik nog geen tijd gehad heb om langs de opticien te gaan voor een nieuw paar harde lenzen. Nu blijft de schade beperkt tot een paar dagen slecht zien in afwachting van mijn nieuwe lenzen.

Ik ga toch eens dringend moeten navragen of ik voor LASIK-chirurgie in aanmerking kom.

Brrrrr

Goed gek.

Eindejaarslijstjes

U stemt toch ook? Misschien moet Wereldkeuken voor de tweede maal met de billen bloot. ;-)

Cadeautjestijd

Ik beken. Ik heb er een godsgruwelijke hekel aan. Tussen de wriemelende mensenmassa op zoek naar "het perfecte geschenk", ellenlange rijen aan de kassa en onvriendelijke kassiesters (want totaal overwerkt) trotserend. Bovendien laat mijn inspiratie mij meestal schromelijk in de steek. Wat mag je dus als cadeau van mij verwachten? Een geschenkbon al hier en al daar. En ja, ik weet dat het niet origineel is. En neen, dat wil heus niet zeggen dat ik je niet graag zie. Ik doe je gewoon een gigantisch plezier, want het beste geschenk, dat kies je beter zelf. Niet?

Laatste berichtje...

Over wikipedia. Beloofd.

Blijkbaar is the Big Boss zelf niet vies van een beetje geknoei met de geschiedenis. Tja, iedereen doet zich graag een beetje mooier voor dan hij of zij in werkelijkheid is, zeker? Niet meteen een briljante zet na al de controverse van de laatste tijd.

Tuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuut

Het geluid van honderden taxi's die in een lange colonne vertrekken vanuit Brussel Noord naar het centrum. Protest! Maar tegen wat? Iemand een idee?

De donkere dagen voor Kerstmis

Even donker als mijn humeur vandaag.

Stilstaan bij het voorbije jaar

De beste foto's van het jaar, volgens TIME.
Veel ellende, weinig lichtpuntjes.

Eén rode roos

Meer is er soms niet nodig
Om te beseffen
Dat iemand je
Graag Ziet.

Recept

Voor een geslaagde spelletjesavond:
een sneetje Kolonisten van Catan,
een geutje straffe verhalen (Hollandse kaas in oren, gemiste vliegtuigen, onsmakelijke toiletavonturen, Chinese spionnen),
een snuifje slappe lach,
overgoten met een net-niet overwinningsausje.

Lang geleden dat ik nog zo gelachen heb. (Met dank aan de straffe stoten van mijn ex-vriendje. Zijn huidige vriendin heeft werkelijk engelengeduld.)

Too much food

Poe, poe. De feestdagen zijn amper in zicht of de decadentie is al begonnen. Gisteren twee keer uitgebreid gegeten. Uitgebreid als in: voorgerecht, hoofdgerecht, calorierijk dessert. 's Middags de kerstmenu in ons bedrijfsrestaurant (tja, ik kon er niet aan weerstaan) en 's avonds uitgebreid getafeld bij een Griek in Brussel op kosten van het werk.

Gelukkig hebben we 's namiddags wat energie verbruikt tijdens de gegidste wandeling door de Marollen. Jammer genoeg had mijn groepje niet zo'n goeie gids. Hij had zijn verhaaltje wel voorbereid, maar o wee als je hem een vraag stelde die niet in zijn schriftje stond. Achja, 't was een goeie gelegenheid om de collega's eens buiten de werkcontext te leren kennen en ik heb toch een paar mooie plekjes ontdekt.

We hebben zelfs een bezoekje gebracht aan een authentiek bruin café. En dat bruin mag je heel letterlijk nemen: plafonds en muren zagen bruin van de rook. Mijn longblaasjes zijn er nog niet goed van. Eenmaal binnen bleken we getuige te zijn van een historisch moment: de allerlaatste dag dat dit café nog open was. En daar hoort natuurlijk rijkelijk vloeiend geestrijk nat bij.

Wat mij betreft, mogen ze op het werk elke week zo'n kerstfeestje organiseren. ;-)

Boem, knal, patat?

Berichtje in de GvA:

KU Leuven-gebouw in Heverlee ontruimd na knal

In een labo van een van de gebouwen van de K.U.Leuven, aan de Kardinaal Mercierlaan in Heverlee, heeft zich donderdag rond 17 uur een kleine brand voorgedaan gevolgd door een knal. Niemand raakte gewond, maar het gebouw werd een tijdlang ontruimd.
De brand situeerde zich aan een oven waar enkele proeven werden uitgevoerd. De knal ontstond doordat in de ovenzaal een buis met magnesiumpoeder beschadigd raakte en in contact kwam met zuurstof. De brandweer had de situatie snel onder controle.

Een uit de hand gelopen scheikundig experiment, waarschijnlijk. ;-)

Wikipedia (again and again and..)

Peter heeft me de moeite van het schrijven van een blogstukje bespaard. ;-)

De geneugten van lekker eten

Ha! D'r gaat niks boven een lekker etentje in goed gezelschap. Vanavond hadden mijn vriend en ik een double date met goeie vrienden van ons (zij is een collega rechtenstudentje, hij is een collega open source nerdje). Ik mocht het restaurant kiezen en aangezien ik wel zin had in iets exotisch koos ik voor restaurant Turquoise.

Het eten was yummie, we hebben wat Turkse woordjes bijgeleerd. Ik heb banaan met een chocotoff-achtige saus als dessert gegeten en there was much rejoicing. :-)

Freya

Soms vraag ik mij toch af of ik de enige jongere in Vlaanderen ben die mejuffrouw Van den Bossche geen "toffe madam" vindt. Ik heb al een tijd het vermoeden dat Freya haar blitzcarrière meer te maken heeft met haar hippe looks en haar familienaam dan met haar politiek inzicht. De aantal keren dat ik een interview met haar op de radio gehoord heb, was ik alleszins niet onder de indruk. Ik ben ook fameus verschoten dat ze op de plek van Vande Lanotte mocht gaan zitten als minister van begroting. Nu, ik mag hopen dat Johan zal haar wel laten bijstaan door enkele zeer bekwame medewerkers.

Haar laatste stoot vind ik echter van niet veel rijpheid en inzicht getuigen. Hoe kortzichtig om de leden van het Nederlandse kabinet op hun uiterlijk te beoordelen. Let op, ik spreek mij hier niet uit over de al dan niet terechte kritiek op het Nederlandse begrotingsbeleid. Ik vind het gewoon nogal dom dat een minister zich zulke uitspraken laat ontlokken. Wat maakt het uit dat Balkenende dag in dag uit hetzelfde kostuum draagt? Of dat Gerrit Zalm er ouder uit ziet dan hij is? Zolang ze het land maar op een vaardige manier besturen, zal mij dit worst wezen. Het gaat hem toch in eerste instantie om het beleid dat ze voeren? Of zijn hippe looks tegenwoordig belangrijker dan tevreden burgers?

Een vice-minister en minister van Begroting en van Consumentenzaken zou toch beter moeten weten...

Woehoe!

Een webcomic van eigen bodem! En dan nog getekend door een vrouw! Als dat niet mooi is. ;-)

Site van het jaar

Onder het motto, huil eens wat mee met de wolven in het bos, een dikke proficiat voor Herman van Wereldkeuken. Een zeer verdiende overwinning, als je het mij vraagt (wat u natuurlijk niet deed, maar dat zal mij niet tegenhouden mijn mening te verkondigen).

Er zijn nog zekerheden in het leven

De eerste werkdag met de nieuwe NMBS-dienstregeling en mijn trein had gelijk al acht minuten vertraging...

Wikipedia, the saga continues

De persoon die de valse biografie over John Seigenthaler op Wikipedia geplaatst heeft, heeft zich bekend gemaakt.

Zijn excuus:

"I had no idea that anybody ever relied on that for truthful information, considering the way that anybody in the world with a computer can put anything on it at any time."

Hmm.

Verjaardagsfeestje

Gisteren naar het verjaardagsfeestje van een goeie vriendin geweest. Deze vriendin, verblijft ondertussen al iets meer dan anderhalf jaar in Italië, om aldaar veel geld te verdienen bij de Europese Commissie. Zo'n afstand is natuurlijk niet echt bevordelijk voor het onderhouden van de vriendschapsbanden. Gelukkig zakt ze af en toe nog eens af naar het Belgische en bestaan er talloze moderne communicatiemiddelen om het contact te onderhouden (irc, skype, instant messaging,...) /me loves the Internet!

Het feestje zelf was ok, maar ook niet meer dan dat. Niet zoveel volk, er werd niet uitbundig gedanst of in de drank gevlogen en om één uur begon de Grote Leegloop al. Neen, het was eerder een gezellig bijpraat-feestje. Niet dat ik iets tegen gezellig bijpraten heb, natuurlijk, maar het feestbeest in mij zit al een tijdje op haar honger.

Toch nog een valse noot: de bitcherige vriendin van een kameraad maakte haar naam van überbitch weer maar eens waar. Hoe iemand met zo'n mens kan samenleven, het blijft mij een raadsel.

Ik ben te streng

Zowel voor mezelf als voor andere mensen.

Onder het motto: ken jezelf.

USB-drives

I'd like me some sushi!

Woepsie

Ik veronderstel dat de persoon die deze typfout gemaakt heeft, er wel een paar nachten niet goed van zal zijn...

Nog twee pagina's

En file 49 wordt voorgoed afgesloten.

Oogarts

Jaaaaaaaaaaaaaren geleden dat ik nog eens tijd vrijgemaakt heb om mijn ogen te laten nakijken. En ja, ik weet dat ik dat eigenlijk regelmatiger zou moeten doen. Een mens heeft immers maar één paar ogen. Wonderlijk genoeg deed het bezoekje aan de oogarts erg vertrouwd aan. Nog steeds veel te kleine lettertjes op een schermpje waar ik onmogelijk iets van kon maken, nog steeds verblindende lichtjes in mijn ogen en de oogdruppeltjes waren natuurlijk ook weer van de partij.

Nu, het goede nieuws is dat mijn ogen en lenzen nog perfect in orde zijn. Het slechte nieuws is dat ik mij weer een nieuw paar lenzen kan aanschaffen, want jawel, mijn zicht is er op achteruit gegaan. Geen grote verrassing, want ik kon al een tijdje de kleine lettertjes in de ppt-presentaties niet meer lezen. En achja, een halfje meer of minder, als je al zo slecht ziet als ik, dan lig je daar niet echt meer wakker van.

Yab saves the day!

Sinds een maand of zo heeft de studentenvereniging waar ik lid van ben (verdorie, da's toch wel lang om te typen, misschien afkorten tot SVWILVB ;-)) zware problemen met een ex-medewerker. Deze ex-medewerker vindt het gepast om backdoors te installeren op onze machines, onze machines te rooten, kernel exploits uit te proberen,... Enfin om een lang verhaal kort te maken, ons het leven goed zuur te maken. Ik ga hier niet verder ingaan op de beweegredenen van deze ex-medewerker. Het volstaat te zeggen dat ik zijn redenen totaal belachelijk vind.

Nu, moest dit een gewoon geval zijn, dan sloten we zijn account af, dienden we een klacht in bij de KULeuven en daarmee was de kous af. Probleem is dat deze ex-medewerker een personeelslid is van de KULeuven en wij als klein studentenvereniginkje wat infrastructuur betreft nogal afhankelijk zijn van de KUL. Wat het hele geval al iets delicater maakt. Bovendien is deze ex-medewerker een vriend van mij en als we een officiële klacht indienen, kan dit misschien gevolgen hebben voor zijn verdere carrière en hoogstwaarschijnlijk ook voor de verdere vriendschap.

Een netelige situatie, dus. Bijna de hele voormiddag zitten rondbellen om een geschikte oplossing voor dit probleem te vinden. Machines die crashen omdat iemand expres kernel panics veroorzaakt zijn namelijk niet om mee te lachen. Gelukkig kreeg ik her en der wat goeie raad ingefluisterd en toen was het tijd voor het spreekwoordelijke konijn uit de witte hoed.

Even gebeld met een Zeer Belangrijk Persoon binnen de KUL. Iemand waarmee ik ook in professionele context te maken heb. En deze Zeer Belangrijk Persoon ging eens officieus wat gesprekken voeren her en der met andere Zeer Belangrijke Personen. Om zo tot een goeie oplossing te komen zonder de piste "officiële klacht" te moeten bewandelen.

Het wordt afwachten wat het uiteindelijke resultaat hiervan zal zijn, maar hopelijk komt onze losgeslagen ex-medewerker nu tot inkeer.

En zo heeft yab voor het eerst in haar leven nuttig gebruik gemaakt van haar "netwerk". ;-) Woehoe!

PS: Sorry voor de wat cryptische post. Het is niet altijd even evident om anonimiteit te garanderen.

Emancipatie

Is niet altijd een goede zaak.

Vergaderen

Oja, de Zeer Belangrijke Vergadering van deze ochtend is goed verlopen. Er vallen geend doden of gewonden te betreuren. ;-)

Dorstlesser

Het zal je maar overkomen. Je koopt een flesje water, neemt een slok en het volgende moment kunnen ze je met zware inwendige brandwonden afvoeren naar het ziekenhuis. Ik zal alleszins de komende tijd met héél kleine slokjes van mijn flesje Spa drinken.

Think pink!

Link.

Pffft

Net een uur van mijn kostbare tijd besteed aan het samenstellen van 16 bundeltjes met kopies voor de Zeer Belangrijke Vergadering van morgen. Ik vraag mij toch af waarom wij hier in godsnaam een secretariaat hebben. Zodat ik hun taken kan overnemen of wat? Ingenieurs aan het kopieerapparaat! Kwestie van uw experts op de juiste plekken in te zetten. Pffft.

De dag was nochtans goed begonnen met een behoorlijk interessante demo@SUN over hun SUN Ray's en Tarantella. En als je dan na zo'n demo ook nog eens uitgenodigd wordt op een voortreffelijke lunch... Jammer genoeg is de wijn nu al lang uitgewerkt.

Controverse rond Wikipedia

Persoonlijk vind ik Wikipedia één van de wonderen van het internet. Een gigantische bron van kennis, voortdurend in beweging. Maar perfectie bestaat niet en er zullen volgens mij altijd mensen met slechte intenties bestaan die een mooie uitvinding gebruiken voor niet zo mooie doeleinden (denk maar aan de uitvinding van het dynamiet.

Nu is er heel wat controverse ontstaan rond foutieve biografische informatie van een zekere John Seigenthaler, die daar duidelijk niet mee kon lachen. Ik heb echter het gevoel dat het hier gaat om een typisch geval van het kind met het badwater wegsmijten. Jammer dat er een paar rotte appels in de wikipediamand zitten die valse informatie verspreiden, maar dat doet niets af aan de verdiensten van die vele andere schrijvers die wel juiste informatie leveren. Bovendien kan iedereen fouten corrigeren. En doordat zoveel mensen dagelijks wikipedia consulteren, is de kans dat een fout wordt rechtgezet redelijk groot.

Desalniettemin kan het nooit kwaad eens even stil te staan bij de voor- en nadelen van Wikipedia:
Artikel in de New York Times
Artikel van News.com

Gebouw veroorzaakt aardbevingen

Of toch niet?

Tekenles

Vandaag hebben we portretten getekend, maar daar wil ik het niet over hebben (wegens het portretrecht kan ik toch geen foto van die tekeningen online zetten).

Tijdens de pauze ben ik in gesprek geraakt met mijn medestudentje L en dit gesprek heeft een gevoelige snaar geraakt. Het gesprek was onschuldig genoeg begonnen: over gestolen fietsen en fratsen tijdens de studententijd (o.a. van L's kinderen). En ja, toen vroeg ik natuurlijk hoeveel kinderen L had en wat ze juist deden. Vier kinderen waarvan er twee hun universitaire carrière al beëindigd hadden en er twee nog in het middelbaar zaten.

Dus ik (nietsvermoedend): "Goh, da's wel een groot leeftijdsverschil tussen de twee oudsten en de twee jongsten." Waarop L het verhaal vertelt van haar derde kindje, vijf maanden oud toen het aan wiegendood stierf. En de twee miskramen die ze daarna had gekregen en het zwarte gat waarin ze na de dood van haar kindje (gestorven de dag na het doopsel) gevallen was.

En toen besefte ik maar weer eens dat ik weinig redenen tot klagen heb. Dat ik, buiten de gezondheidstoestand van mijn moeder, van de meeste grote tegenslagen gespaard ben gebleven. Nog nooit is er iemand in mijn naaste omgeving overleden en alhoewel ik natuurlijk besef dat niemand het eeuwige leven heeft, hoop ik dat dit nog een tijd zo mag blijven.

Kerstsfeer

Ja, de kerstlichtjes duiken al overal op in het straatbeeld. En toegegeven, ik vind al die lichtjes best wel gezellig, maar deze mensen overdrijven toch...

Kamer keurt wetsvoorstel holebi-adoptie goed

Nu enkel nog de Senaat overtuigen en holebi-ouders kunnen eindelijk aanspraak maken op dezelfde rechten (en plichten) als andere adoptie-ouders.

Wereld AIDS-dag

Heb jij al een rood lintje?

Gisteren...

De daad bij het woord gevoegd en mij eens goed gaan bezatten. Als opwarmertje zijn we eerst twee uurtjes gaan schaatsen. Lang geleden dat ik nog eens op het ijs gestaan had en dat was eraan te merken: het eerste kwartier kwam ik al wankelend door. Maar daarna ging het beter. Zelfs het overzetten in de bocht lukte (een beetje). En op het einde van de schaatsbeurt had ik al genoeg zelfvertrouwen om mijn vriendje achterna te zitten. Niet dat ik ook maar een schijn van kans maakte om hem in te halen, want hij is echt wel een natuurtalent op de schaatsen.

Het schaatsen was eigenlijk bedoeld als activiteit voor de mensen van mijn irc-kanaaltje. Helaas was de opkomst nogal mager. Vijf personen, niet echt een succes. Maar de afwezigen hadden ongelijk. Lang geleden dat ik mij nog zo goed geamuseerd heb. Tijdens het schaatsen heb ik ook mijn hart een beetje kunnen uitstorten bij mijn goede vriend G. G en ik zijn verwante zielen, al zijn we het eigenlijk nooit ergens over eens. Een zalige paradox. :-)

En eerlijk is eerlijk, mijn vriendje ziet er geweldig sexy uit op schaatsen en kussen met rooie neuzen van de kou, het heeft wel iets. Mijn humeurbarometer is er zeker en vast door gestegen.

Na het schaatsen zijn we (wat hadden jullie gedacht?) nog iets gaan drinken. Onze eerste keuze was dewerf (mmm, warme chocomelk!). Helaas was het zo druk in dewerf dat er zelfs mensen buiten op het terras zaten. En sorry, het is écht geen terrasjesweer meer. Mijn tenen zouden er beslist vanaf vriezen.

We zijn dan maar uitgeweken naar de Barcode in de Muntstraat. Daar was nog wel een plekje voor vijf verkleumde schaatsers. En toen begon het drinkgelag. De rest laat ik over aan jullie verbeelding. ;-)