Live van uw verslaggeefster ter plaatse

Beste mensen,

Ik kan het jullie verzekeren: er is hier in Brussel veel volk. Heel veel volk. Enorm veel volk! Ben net tijdens mijn middagpauze even de straat op gegaan. Wat een drukte! Onvoorstelbaar! En er blijven maar rood, groen en blauw gekleurde mensjes toestromen. Getooid met gekleurde vuilnissenzakken, petjes, vlaggen, ballonnen, fluitjes, toeters, rotjes, enzovoort. Met andere woorden: al de nodige accessoires om er een geslaagde betoging van te maken.

Blijkbaar roept zo'n betoging ook vriendschappelijke gevoelens op, want toen ik tussen de betogers liep, kwamen er een paar vakbondsmilitanten mij zomaar spontaan een kus geven. Zeg nu zelf, wanneer is de laatste keer geweest dat u nog eens een wildvreemde zomaar gekust hebt op straat? De sfeer onder de betogers is dus optimaal. (Het kan natuurlijk ook aan mijn gerokte en gelaarsde verschijning gelegen hebben. ;-) )

Anyway, 'k heb alles vastgelegd met mijn geliefde Canon. Ik weet niet of het nog zal lukken om die foto's vanavond online te krijgen, want ik ga rechtstreeks van het werk naar een verjaardagsfeestje, maar ik doen mijn best.

Betoging in Brussel

Jaja, nog nooit zo vlot op mijn werk geraakt als vandaag. De werknemers van de NMBS hebben woord gehouden. Geen enkele vertraging én meer plaats om te zitten, het zou vaker betoging in Brussel moeten zijn. ;-) In Brussel zelf staat het al vol met junkfood kraampjes. Want ja, betogen maakt hongerig, nietwaar? En de kleine zelfstandige pikt graag een graantje mee. ;-)

Er vallen ook al redelijk wat vakbondsmilitanten (rood, groen en blauw) in het straatbeeld te bespeuren. Druk bezig met het opblazen van ballonnen en het uitpakken van spandoeken en plakkaten om straks mee te dragen in de betoging. De concentratie politie-agenten in het straatbeeld ligt ook merkelijk hoger dan normaal.

Op het werk is het momenteel rustig. Veel mensen hebben een dagje verlof genomen of werken van thuis uit. Er is één collega (iemand die ik btw helemaal niet kan uitstaan) die meestaakt. Het strafste van al is dat de collega die staakt net degene is die overal zijn voeten aan veegt. Elke dag te laat, zit de helft van de tijd achter zijn pc te surfen om de stand van zijn aandelen op te volgen en de andere helft van de tijd zit hij buiten te roken. En dan nog het lef hebben om met een uitgestreken gezicht te zeggen dat hij mee gaat staken. Hij is verdorie al op pensioen terwijl hij nog werkt. De lul.

Moe

Man, man, man. Denk dat de slaapachterstand die ik de laatste weken opgebouwd heb, dan toch zijn tol begint te eisen. Ik voel de vermoeidheid in elke vezel van mijn lichaam. Gelukkig heb ik een (korte) vakantie in het vooruitzicht. Mijn vriend en ik gaan vijf dagen naar een viersterrenhotel in Keulen. Eigenlijk wilden we liever naar zee of naar een natuurgebied, maar uiteindelijk is het (bij gebrek aan alternatieven) Keulen geworden. Volgend jaar toch eens proberen langer op voorhand onze vakanties te plannen.

Nu, ik ben al eens in Keulen geweest, maar slechts twee dagen en dat is ondertussen ook alweer tien jaar geleden. En ik heb mezelf heilig voorgenomen niet te hard van stapel te lopen en die vijf dagen niet van 's morgens tot 's avonds vol te boeken. We gaan het rustig aan doen deze keer. Het Ludwig museum heb ik toch al bezocht, dus dat kunnen we overslaan.

Petitie

Wie ook vindt dat stakers het recht om te werken en het recht op vrij verkeer moeten respecteren, moet beslist deze petitie ondertekenen.

Via lvb.net.

U leest toch ook?

http://www.iedereenleest.be

Dat ik dit nog mag meemaken...

VTK heeft de 24-urenloop gewonnen!! Na meer dan tien jaar op de tweede plaats achter Apolloon geëindigd te zijn, is het VTK eindelijk nog eens gelukt! En dat nog wel op mijn verjaardag. Al die jaren keihard supporteren en nooit de moed opgegeven, heeft dus eindelijk zijn vruchten afgeworpen.

Het was superspannend tot de laatste minuut. VTK heeft gewonnen met iets meer dan een rondje voorsprong op Apolloon. Het mooiste moment van de dag was voor mij het keiluide gejuich dat uit het publiek opsteeg toen de preses van VTK het podium opstapte om zijn overwinningsspeech te houden. VTK! VTK! VTK! :-)

Happy birthday to me!

:-)

Rijkelijk laat...

Geïnspireerd door een post van i-Manuel. (Mja, ik heb helaas niet zoveel tijd om het blogwereldje op de voet te volgen.)

1. The Little Friend, Donna Tartt. Helemaal uitgelezen tot het bittere einde! Gelezen in het Nederlands en niet in het Engels. Ok, niet het beste boek ooit, maar persoonlijk vond ik het wel de moeite. Het verhaal komt inderdaad traag op gang, maar ik hield van de sfeer die dit boek opriep. "De kleine vriend" verschilt wel hemelsbreed van "Verborgen geschiedenis", een boek dat ik in één ruk heb uitgelezen. "De kleine vriend" is eerder een kabbelend boek, waar je de tijd voor moet nemen. Niet voor liefhebbers van de snelle hap.

2. De Ontdekking Van De Hemel, Harry Mulisch. Ik vond dit een geweldig boek! De eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen dat ik de film gezien heb voordat ik het boek las. Iets wat ik normaal nooit doe, maar ik was erg onder de indruk van de film en wou weten of het boek mij evenzeer kon bekoren. Ja dus.

3. Lord of the Rings, JRR Tolkien. Duhuh! Je bent een nerd of je bent het niet. ;-) Natuurlijk heb ik dit boek gelezen! En al de films gezien ook. (Alhoewel ik nog steeds een beetje hoofdpijn heb van de extended edition van "The Return of the King".) Ik heb het boek gelezen enkele jaren voordat de films uitkwamen. Niet het beste boek aller tijden, maar wel een klassieker in het genre. Een must dus.

4. De Slinger Van Foucault, Umberto Eco. Ha! Eco! Mijn favoriete schrijver aller tijden. Mijn eerste boek van hem was De Slinger. Ik werd gewoon weggeblazen door dit boek. Zoveel aandacht voor detail. Zoveel informatie. Ik kan niet zeggen dat ik elk detail in dit boek gesnapt hebt, maar ik denk niet dat dat de bedoeling is. Staat zeker in mijn top tien van beste boeken ooit.

5. The Celestine Prophecy, James Redfield. Niet gelezen en ben ik ook niet van plan. Ik hou niet zo (beleefd uitgedrukt) van pseudo-spirituele boeken (yep, vooroordelen, vooroordelen). Misschien gaat er zo een geweldig boek aan mij voorbij, maar ik zal er beslist mijn slaap niet voor laten.

6. The Satanic Verses, Salman Rushdie. Nog niet gelezen. Staat wel hoog op mijn verlanglijstje. Ik heb thuis wel een ander boek van hem met kortverhalen, maar die konden mij minder bekoren, vooral omdat veel kortverhalen over het schrijverswereldje gaan en sorry, ik heb echt geen behoefte aan een ellenlange opsomming van namen van schrijvers en een uiteenzetting over hun werk.

7. Max Havelaar, Multatuli. Achja, hij die veel geleden heeft. Misschien dat ik dit boek ooit eens lees. Misschien ook niet. Zeker geen prioriteit.

8. De Naam Van De Roos, Umberto Eco. Vraag: welk boek is nog beter dan "De slinger van Foucault"? Juist! "De Naam van de Roos". Mijn tweede Eco boek. Man, wat ben ik jaloers op de eruditie van deze schrijver.

9. De Avonden, Gerard Reve. Over dit boek kan ik kort zijn: niet gelezen.

10. IM, Connie Palmen. Niet gelezen en zal ik ook niet lezen. Ik vind dat die Connie Palmen iets aanstellerigs uitstraalt.

11. De Asielzoeker, Arnon Grunberg. Niet gelezen.

12. Zen and the Art of Motorcycle Maintenance, Robert Pirsig. Niet gelezen, wegens afkeer van pseudo-spirituele blabla.

13. Het Bureau, J.J. Voskuil. Euhm, gat in mijn cultuur, nog nooit van dit boek gehoord.

14. Wilde Zwanen, Jung Chang. Heel mooi boek. Wel een beetje een vrouwenboek, denk ik. Voor mij persoonlijk was dit boek de moeite waard, omdat het de verandering van het feodale China naar een communistische staat beschrijft door de ogen van drie generaties vrouwen. Een onderwerp waar ik, totdat ik dit boek onder ogen kreeg, weinig tot niets vanaf wist.

15. Gewassen Vlees, Thomas Rosenboom. Ken ik niet.

16. The Da Vinci Code, Dan Brown. SLECHT BOEK. Meer woorden wil ik hier niet meer aan vuilmaken.

17. De Movo Tapes, AFTh. Niet gelezen.

18. De Langverwachte, Abdelkader Benali. Ken ik niet.

19. Glamorama, Bret Easton Ellis. American psycho heb ik in de filmzaal gezien. Denk niet dat ik dit boek ooit zal lezen.

20. Van Oude Menschen, De Dingen (enz), Couperus. Ken ik niet.

Naar een idee van Kluunlog.

24-urenloop in een notendop

Hoera! De weergoden zijn ons gunstig gezind geweest. Tot een paar uurtjes voor de start zag het er niet goed uit: regenbuien, rukwinden, wegvliegende tentzeilen... Maar gelukkig is de hemel opgeklaard.

Ik ben net terug van mijn inspectieronde en ik kan bevestigen dat de sfeer dik in orde was. Op het eerste gezicht was er meer volk dan vorig jaar (VRG en Politika doen opnieuw mee, dus misschien heeft het daar iets mee te maken). De eetkraampjes hadden goed te doen en zelf moest ik natuurlijk ook proeven van al dat lekkers. Stonden op het menu: gluhwein, sprinkhanen (I'm not kidding), poffertjes, spek met eieren (gedeeld met mijn vriend) en nog een gluhwein om alles door te spoelen.

Alleen vrees ik dat ik morgen als een wrak op mijn werk ga zitten.

Sfeerfoto:

Stroompannes

Pfft, vandaag is de stroom weer maar eens uitgevallen in het lokaal waar al de servers van mijn studentenvereniging staan. Ik denk dat de stroom de laatste drie maanden al meer is platgegaan dan in de rest van ons bestaan. Het enige (minieme) pluspuntje is dat dit niet gebeurd is tijdens de 24-urenloop. Dat zou pas een ramp geweest zijn. Want: geen stroom, geen server en dus ook geen site.

Al bij al heeft de stroompanne maar een tweetal uurtjes geduurd. Dankzij mijn geweldige coördinatie (lees: vanuit de wagen rondbellen naar al onze medewerkers, zodat iedereen paraat stond toen de stroom weer op kwam), kuch kuch, is de schade binnen de perken gebleven.

Iemand die thuis nog een generator op overschot heeft?

In Memoriam Rosa Parks

Rosa Parks, de vrouw die opstond door te blijven zitten in de bus, is gisteren overleden. Ongelooflijk toch dat het nog maar vijftig jaar geleden is dat rassenscheiding in Amerika volstrekt normaal was. Helaas is ook vandaag racisme en discriminatie nog steeds niet uitgeroeid.

Terrorisme in Baghdad

Zelfmoordaanslagen in het centrum van Baghdad. En weet je wat mij nog het meest bedroefde bij het lezen van deze berichten? Het gevoel van gewenning. Achja, alweer een bomaanslag in Baghdad, what's new? Zulke misdaden zouden nooit het gevoel mogen opwekken dat dit alledaagse feiten zijn. Want wat is er gruwelijker dan wennen aan de gruwel?

Spooky

Fotootjes die ik gisteren genomen heb van de sportclub van de schoonpapa:

Pretty pictures

Je hoeft echt geen Lets te kennen om deze schitterende foto's te kunnen appreciëren.

Het voordeel...

Van op een zondagochtend al om half negen wakker te worden na een avondje stappen, is dat je meer tijd hebt voor uitgebreide zondagochtendsex. Nothing beats zondagochtendsex! ;-)

To draw or not to draw

Ha, deze ochtend eindelijk nog eens een goeie tekening gemaakt. De eerste tekening dit jaar waar ik echt tevreden over ben. De juffrouw zei ook dat het verschil met mijn vorige tekeningen hemelsgroot was. Het ging mij de vorige lessen gewoon niet zo goed af. De eerste lessen waren wat tegengevallen. Niet veel bekende gezichten. De nieuwe mensen durfden amper iets te zeggen, waardoor ik dan weer niets durfde zeggen uit vrees de heilige stilte te verbreken. De gezellige sfeer van vorig jaar was er niet meer. Geen koffieklets, geen koekjes en pralines meer tijdens de pauze. :-(

Niet dat de nieuwe mensen onsympathiek zijn, gewoon een totaal andere sfeer dan vorig jaar. Ik weet niet of dat de enige reden van mijn slechtere tekeningen was, maar ik vermoed dat het er wel toe bijgedragen heeft. En vandaag opeens, klik, de knop omgedraaid. Ik ben er heel blij om, want ik vreesde al dat ik mij voor de rest van het jaar tegen mijn zin naar de tekenles moest sleuren. En dat zou toch zonde zijn.

Moraal van het verhaal: hoofpijn (neen, niet van de drank! wel van te weinig slaap) stimuleert de tekenkunst. Echte artiesten moeten lijden!

Padde(n)stoelen

Twee geslaagde foto's van de wandeling van vorige week zondag. Alleen jammer dat de padde(n)stoelen op deze foto's door de zon en de droogte wat van hun kleur verloren zijn.

Bijna weekend!

Ik kijk er al naar uit! Nog even de laatste hand leggen aan een artikel over RFID en ik ben ermee weg.

Staan het op programma:
Vanavond: een etentje en een verjaardagsfeestje.
Morgen: tekenles, bowlen en een etentje met de mensen van mijn irc-kanaal.
Overmorgen: Open clubdag bij de sportclub van de schoonfamilie. Ik ben opgevorderd om foto's te maken, terwijl dit eigenlijk slecht uitkomt, met de 24-urenloop zo dichtbij. Maar we zullen de schoonfamilie maar te vriend houden, zeker? Het weekend sluiten we af met een squashpartijtje.

Anyway, ik zal weten wat gedaan. ;-)

Mijn Eerste Vakbondsactie!

Don't worry, ik ben niet overgelopen naar the Dark Side. ;-) Ik ben nog steeds even hard tegen stakingsacties als gisteren. En neen, ik ben ook nog steeds geen lid van de vakbond. Maar omdat een beetje inconsequentie zo nu en dan het leven spannend houdt, heb ik toch maar deelgenomen aan een vakbondsactie. ;-)

Binnen ons bedrijf bestaat al enige tijd onrust over de nakende verhuis naar een nieuw (veel te krap bemeten gebouw). Er werd reeds menige personeelsvergadering aan dit gegeven gewijd. Aangezien ikzelf nogal neutraal sta ten opzichte van de verhuis (een verhuis op zich vind ik geen ramp en misschien mogen we door dat plaatsgebrek wel wat meer thuiswerken), ben ik nog nooit naar zo'n vergadering geweest.

Onze vakbondsafgevaardigde had er echter heel erg op aangedrongen dat zo veel mogelijk mensen van onze afdeling zouden komen. En mijn lieve collega had een heel erg originele uitdrukking aan haar verontwaardiging gegeven: beschilderde kartonnen bladen met sardienenblikjes erop, bevestigd aan een kartonnen zak die je over je hoofd kon trekken. Anyway, er was redelijk wat animositeit aan die vergadering vooraf gegaan en ik wilde graag solidair zijn.

Dus dacht ik, achja, waarom niet. En voordat ik het wist, stond ik keihard op een fluitje te blazen voor het kantoor van de Grote Baas met een (kartonnen) sardienenblik over mijn kop. En 't was nog plezant ook! ;-)

Expres blurry foto ('k wil mijn carrièrekansen niet verprutsen, he ;-):

Niet zo goed nieuws

Deze ochtend een mailtje van mijn broertje in mijn inbox met (alweer) slecht nieuws van het thuisfront. Ik zal hier niet al te diep ingaan op wat toch privé-problemen zijn, maar ik wil wel graag een paar woorden wijden aan mijn broertje. Hij verdient het.

Sinds ik het huis uit ben, komen de problemen van het thuisfront grotendeels op zijn schouders terecht. Mijn vriend en ik wonen niet bepaald vlakbij en door onze drukke schema's kunnen we meestal maar één keer om de veertien dagen tijd vrijmaken om eens binnen te springen. Waardoor onze steun zich meestal beperkt tot mailtjes en telefoontjes.

Ik vind het heel erg dat iemand die maar drieëntwintig is zo'n last moet dragen. Mijn broer is op een leeftijd gekomen waarop hij verdorie van het leven zou moeten kunnen genieten. Maar neen, hij cijfert zich weg voor anderen. Heel altruïstisch. En dat terwijl het lot ons gezin de laatste jaren niet bepaald gespaard heeft.

Ik hoop dat er ooit eens een einde aan de ellende komt en dat hij samen met zijn vriendin, die hem heel erg steunt, de zonnige toekomst krijgt die hij verdient. En bro, wees niet zo streng voor jezelf. Je hebt veel meer kwaliteiten dan je zelf vermoedt.

Culinair

Belgen zijn zatlappen.
En foie gras wordt Frans erfgoed. (Gaia zal het graag horen...)

Ontgoocheling

In dit hotel wilden mijn vriend en ik het verlengde weekend van Allerheiligen doorbrengen. Jammer genoeg, is alles al volzet. En ik had mij natuurlijk al geweldig zitten verheugen op een kamer met zicht op de baai. :-(

Dit overkomt ons nu elke keer. We zijn altijd veel te laat met het vastleggen van onze vakanties. Met als gevolg dat onze voorkeur meestal niet meer vrij is. Zo zijn we ooit van bestemming moeten veranderen, omdat er nergens meer een hotel in onze prijsklasse vrij was. Toch bizar, als het gaat om het organiseren feestjes, etentjes en weekendjes voor een hele groep, ben ik maanden op voorhand aan het plannen, maar op de één of andere manier schiet er nooit genoeg tijd over om wat quality time met ons tweetjes te plannen. :-( Tja, improviseren dan maar.

Mensen die goeie tips hebben voor een alternatieve bestemming, gelieve ze in de commentaren achter te laten. Belangrijk is dat het met de wagen moet bereikbaar zijn. Liefst iets aan een zee of een meer (al genoeg bossen gezien de laatste tijd) en als er in de buurt interessante bezienswaardigheden zijn, is dat ook mooi meegenomen.

Schol.

Een filmpje voor mijn vriendje, de Duvel-liefhebber. Zelf vond ik het nogal wansmakelijk en niet erg grappig, maar smaken verschillen, nietwaar?

Met dank aan de weblog van de Standaard.

Staking op 28 oktober

Het gebeurt niet vaak, maar voor één keer ben ik het eens met premier Verhofstadt:

Maar wilde acties en stakingen zijn zeker niet de juiste aanpak. Zoals bijvoorbeeld bij Volkwagen Vorst vandaag, waar we er met de nieuwe belastingverlaging op ploegenarbeid alles aan doen om het bedrijf competitief te houden. Welnu, ik zeg u, daar nu staken is de tak afzagen waarop men zelf zit. Om dan wellicht achteraf, als het fout loopt, de regering met de vinger te wijzen.

Wilde acties en stakingen brengen nieuwe investeringen en jobs in gevaar. Ze zullen bovendien de noodzakelijke hervormingen niet verhinderen, laat staan stopzetten. Die hervormingen, hoe moeilijk ook, zal de regering hoe dan ook doorvoeren. En dat om één reden: omdat ze noodzakelijk zijn, noodzakelijk om de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen veilig te stellen.

Fout parkeren

Toen we terugkwamen van de Italiaanse les waren mijn vriend en ik getuige van dit idyllische tafereeltje. Vastgelegd met mijn splinternieuwe Treo 650:



Je moet toch maar durven: niet alleen je wagen fout parkeren, hem ook nog eens dwars over de stoep zetten en tegelijkertijd de uitrit van een parking blokkeren. Mooi Mooi.

Yet another staking?

Het ziet er alleszins niet goed uit...

Blitzcarrière

CV van een zekere Freya (dochter van):

Kandidate in de Rechten, Universiteit Gent (1995)
Licentiate in de Communicatiewetenschappen, Universiteit Gent (1999)
Attachée externe communicatie en drugbeleid, kabinet van de burgemeester, Stad Gent (1999)
Schepen van Onderwijs, Stad Gent (2000 – 2003)
Minister van Leefmilieu, Consumentenzaken en Duurzame ontwikkeling (12.07.2003 - 19.07.2004)
Minister van Werk (20.07.2004 - 16.10.2005)
Vice-Eerste Minister en Minister van Begroting en Consumentenzaken (17.10.2005 - )

Volgend jaar premier?

Treo version 2.0

Net een interessante ruiltransactie achter de rug. Blijkbaar had ik een verkeerde Treo gewonnen. Ik had de Treo 600 gekregen, maar dit moest een Treo 650 zijn. Onze outsourcer heeft zich wel tien keer verontschuldigd voor het "ongemak". Ik was nochtans al heel blij met mijn Treo 600. Als men mij dan gratis ende voor niets een betere versie komt brengen, tja, dan vind ik dat dat ongemak nog heel goed meevalt. ;-)

Filmen in Brussel

Een paar fotootjes die ik vrijdagmiddag in Brussel met mijn Treo genomen heb van een filmploeg in actie. Het moet om een redelijk grote film gaan, want ze stonden er met verschillende vrachtwagens vol met materiaal. En donderdag waren ze ook al aan het filmen aan het station. Iemand een idee over welke film het zou kunnen gaan?

Gastronomisch weekend

Poe Poe. Dit weekend wel heel erg veel gegeten. Het begon vrijdagavond met een etentje bij vrienden. Oop het menu: overheerlijke taco's en zalige chocomousse. Dan gisteren een etentje bij andere vrienden: gourmet, met als dessert ijs met warme chocoladesaus.

Dus nu gaan we straks wat calorieën moeten verbranden tijdens de paddestoelenwandeling, georganiseerd in het kader van Week van het Bos. En daarna familiefeest (weer eten!).

Mijn Eerste Seminarie

Was een zeer leuke ervaring. Het seminarie op zich was snel voorbij. Onze assistente was om te beginnen al te laat (niet erg, ik had op de terugrit met de trein nog een Metrokrantje kunnen vastkrijgen, dus ik had leesvoer). Ze gaf een beetje een chaotische en onvoorbereide indruk en het ganse seminarie duurde ocharme een half uurtje in plaats van de geplande twee uur.

Nu wil het toeval dat de assistente in kwestie juridisch advies geeft aan het bedrijf waarvoor in werk. Dus ben ik na het seminarie nog wat blijven babbelen. Waarop ze mij deemoedig bekende dat ze (en de prof natuurlijk ook) helemaal vergeten was dat het vandaag seminarie was. Ikke: "Tiens, dat was mij totaal niet opgevallen." (Met een vette knipoog, natuurlijk.)

Een heel toffe babbel gehad. Over het werk, over te veel werk, over frustraties en hoe het mogelijk is dat de wereld nog blijft draaien. Enfin, ik zie het helemaal zitten voor dit seminarie! Nu nog een interessant onderwerp kiezen.

De ondergang van het avondland

Waar gaat het met de wereld naartoe als berichten zoals onderstaande de KULeuven e-nieuwsbrief halen?

Stem voor oud-studente Iris D'Hondt, finaliste van Miss Belgian Beauty 2006. SMS 04 naar 3155 of bel 0900 10321!

Misschien willen ze bij de communicatiedienst van de KUL ook wat reclame maken voor mijn blogje? 'k Zou mijn lezersaantallen nogal zien stijgen!

Pretty

Meer schitterende illustraties van Cori Doerrfeld.

Ergernis

Vandaag in de Standaard:

Ideale man is een uberseksueel

LOS ANGELES - Juist op het moment dat mannen wereldwijd meer ’metroseksueel’ probeerden te zijn, komt een groep van Amerikaanse, invloedrijke vrouwen met een nieuwe definitie van de ideale man: de uberseksueel.

Deze nieuwe man wordt volgens Marian Salzman, Ira Matathia en Ann O'Reilly verpersoonlijkt door Bono, de zanger van U2, die over politiek kan praten met premiers, over cultuur met artiesten, over gevoelens met vrouwen en over voetbal met zijn vrienden op café.

Dat staat in sterk contrast met de ideale man van vorig jaar: de metroseksueel. Die moest extreem vrouwelijk zijn en behalve zijn parfum ook zijn haarkleuringen met zijn vriendin delen. Vorig jaar was David Beckham hét voorbeeld van de ideale man.

In de huidige top tien van de nieuw gedefinieerde ideale man prijken namen als George Clooney, Bill Clinton, Pierce Brosnan maar even goed Arnold Schwarzenegger. "Uber duidt op het beste in alles," zegt Marian Salzman, die het trendspotting boek 'The future of Men' schreef. "Uberseksuelen zijn de meest aantrekkelijke mannen -niet alleen fysisch- en de meest dynamische. Ze zijn zelfzeker, mannelijk, stijlvol, sterk, eerlijk én sociaal bewust."

En wat zegt yab daarop? "Weg met de idiote trend van trendspotting boeken!" Wie leest dat soort boeken dingen eigenlijk? De Metroseksueel is uit, de Ubersekseel is in? Oh p-lease! Wat een onzin! 'k Zal de mevrouwen die dat boekje geschreven hebben eens de volgende wijsheid meegeven: "De ideale man bestaat niet." Ok, kunnen we nu onze krant met nuttigere dingen vullen, a.u.b.?

Op het nippertje

Deze ochtend echt op een haar na mijn trein gemist. Ik moet in mijn slaap de wekker afgezet hebben. Ik weet heel zeker dat ik de wekker deze morgen heb horen aflopen, maar mijn onderbewustzijn vond duidelijk dat ik nog wat slaap nodig had. Is mij nog nooit overkomen. Meestal geef ik een duwtje of twee op de snooze-knop om vervolgens na een paar diepe zuchten uit bed te kruipen. Maar nu moet ik op de foute knop geduwd hebben.

Wel even schrikken toen ik 8.11u op de wekkerradio zag staan. Nog nooit zo snel aangekleed geweest. Rap wat water in mijn gezicht gegooid, wat deodorant op en hup weg. In snelwandeltempo naar de trein. Gelukkig had de trein van 8.29u een tweetal minuutjes vertraging, hij reed net het station binnen toen ik op het plein kwam. Klein sprintje ingezet en verder de hele reis naar Brussel zitten uitpuffen. Zonder metrokrantje om mij te entertainen. :-(

Lucky day

Woehoe! Ik heb een Treo 600 Smartphone gewonnen! En dan te bedenken dat ik tot voor enkele uurtjes nog nooit van een Treo gehoord had. ;-) Mijn dag is nu helemaal perfect en het kon al moeilijk beter...

Onze outsourcer organiseerde vandaag een leg-je-grootste-klant-eens-in-de-watten-dagje. Omdat het event plaats vond in Haasrode en pas begon om 10 uur, kon ik vanmorgen lekker lang in bed blijven liggen. De middagpauze duurde maar liefst anderhalf uur (je wilt je klanten niet al te zeer vermoeien met presentaties en zo, he). Het walking dinner was overheerlijk (koud buffet, warm buffet, overgoten met een overheerlijk wijntje - tja, ik ben een levensgenieter). En we mochten alweer vertrekken om vier uur.

Om twintig voor vier werden de drie Treo's verloot onder de aanwezigen. Om aan de loting te kunnen deelnemen, moest je een evaluatieformulier invullen en een zinnetje over de toekomstige uitdagingen voor de outsourcer vervolledigen. Ik had natuurlijk een geweldig zinnetje verzonnen, maar uiteindelijk bleek dat niet eens nodig. De onschuldige hand haalde mij er als eerste uit. ;-) De persoon die de prijzen uitreikte was blijkbaar blij dat een meisje gewonnen had (vrouwen in IT, het blijft wat moeilijk liggen), want hij wilde speciaal met mij op de foto en niet met de mannelijke winnaars (discriminatie!).

Als ik straks terug ben van Italiaans ga ik mijn nieuwe speeltje uittesten!

Laptop

Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden zijnde een stakingsactie, thuiswerken een zwaar weekend en het veel te laat in bed kruipen op zondagavond, heb ik deze ochtend mijn trein gemist.

Mijn brein was duidelijk nog in slaapmodus en besefte helaas pas halverwege het station dat ik iets vergeten was. Dat iets zijnde mijn laptop die ik (de stakingsactie voorziend) donderdag mee naar huis genomen had. Zonder laptop ben ik zo goed als technisch werkloos. Dus heb ik maar op een drafje rechtsomkeer gemaakt, heb een klein spurtje in gezet en was uiteindelijk net op tijd in het station om de trein van 8.33u te zien vertrekken. Pijnlijk.

Ik heb dan maar de boemel van 8.40u genomen waardoor ik de werkweek tien minuten te laat begonnen ben. Nuja, beter tien minuten te laat, dan zonder laptop, nietwaar?

140 miljoen euro naar de haaien

Europese ijssatelliet Cryosat stort in zee.

Je zou voor minder in een hoekje een potje gaan huilen.

Pasta party

Gisteren was het feest bij het broertje en het zusje van mijn vriend. Voor de feestelijkheden mochten zij gebruik maken van het ouderlijke huis. De aanleiding voor het feestje was de verjaardag van het zusje en het halfjarig bestaan van het wielerclubje van het broertje. Het thema van de avond was Italië. Een excuus voor een copieuze maaltijd met meloen met parmaham en soep als voorgerecht, drie verschillende soorten pasta als hoofdgerecht en tiramisu en cake als dessert.

Mijn vriend en ik hadden zelf ook een pastagerecht bereid. Iets heel eenvoudigs met gedroogde tomaatjes, basilicum en pijnboompitten. Met als geheim ingrediënt een Italiaanse kruidenmengeling die zorgde voor een behoorlijk pittig accent. Zo pittig dat menig persoon naar het waterglas reikte na een paar happen van ons brouwsel. ;-)

Volkomen voldaan zetten we ons na het eten aan een spelletje weervolven van Wakkerdam. Erg leuk om een excuus te hebben om de schoonfamilie uit te moorden. ;-) Alleen spijtig dat er niemand met een echt pokerface bij was, want de weerwolven in kwestie werden snel gevonden en gelyncht.

Omdat de tijd vliegt als je je amuseert, lagen mijn vriend en ik pas om vier uur vannacht in bed. Met als gevolg dat de zondag al half was voordat we uit ons bed rolden. Achja, dat mag ook wel eens.

Miserie ende ellende

Guatemala. Modderstromen. Orkaan Stan.
Pakistan. Aardbeving.

Er zijn plezieriger berichten om bij wakker te worden.

Zware aardbeving treft India en Pakistan

7.8 op de schaal van Richter. Ze hebben daar in Kasjmir nog niet genoeg ellende, zeker? :-( De laatste berichten spreken over een honderdtal doden. Hopelijk loopt het aantal slachtoffers niet al te hoog op.

Update 16.35u: Er is nu al sprake van duizenden doden. :-(

True love?

Brussels Bloggers Dinner (2)

Ik kwam, ik zag... En viel bijna in slaap. Een gemiste kans wat mij betreft. Als ik veel te lange presentaties in slecht Engels wil horen, ga ik wel naar een EU-workshop. En waarom die (ongetwijfeld sympathieke) mens van Microsoft een promotalk kwam houden, ontging mij al helemaal. Ik had zoiets van: Microsoft heeft de blogger-trein wat gemist en nu die trein al rijdt aan 100 kilometer per uur proberen ze er nog snel op te springen. De (ook ongetwijfeld zeer sympathieke en zelfs niet onknappe) jongeman die wat kwam vertellen over RFID en nog wat, was technisch niet zo goed onderbouwd. En het hele delicious-verhaal vond ik persoonlijk niet zo erg delicious. Alleen de presentatie over Blogium kon mij iet of wat bekoren.

Echt, echt jammer, want de mensen bij wie ik aan tafel zat, leken mij zeer interessant en ik had best wel zin in een sociale avond (ik had zelfs speciaal mijn glitterlipstick op gedaan!). Nu, begrijp me niet verkeerd, ik heb niets tegen presentaties an sich, maar een kwartiertje elk, was meer dan genoeg geweest. Per slot van rekening is zo'n blogger-bijeenkomst een sociaal event, nietwaar? Maar het is nogal onbeleefd om tijdens een presentatie te beginnen babbelen. Dus bleef iedereen beleefd luisteren (en in slaap vallen).

Spijtig dat de organisatoren mij hadden gescheiden van mijn vriendje (om nieuwe mensen te leren kennen, niet omdat we ons misdragen hadden) en ik ingesloten zat, anders was ik er zeker al tijdens de laatste presentatie vanonder gemuisd. Maar laat ik eindigen met een positieve noot: toch een aantal leuke mensen en een ex-klasgenootje tegen gekomen op het dinner. Ik vrees alleen dat mijn vriendje mij bij een volgende gelegenheid niet meer zal willen vergezellen. ;-)

Brussels Bloggers Dinner

Vanavond ga ik netwerken! Met een hoopje bloggers dan nog wel. ;-) Ik ben echt benieuwd hoe het zal meevallen. Hopelijk leer ik bergen nieuwe en interessante mensen kennen. En moest het tegenvallen, dan kunnen mijn vriend en ik nog altijd ergens een duister hoekje in het gebouw opzoeken. ;-)

Alcohol-induced happiness

:-) Mijn avond is alvast goed begonnen! Rechtstreeks van het station van Leuven iets gaan drinken op de terrasjes van het Martelarenplein ('t was met een jas aan nog warm genoeg). En in het Café de la Gare kreeg je voor de prijs van drie euro werkelijk een megagrote sangria. En laat ik nu toevallig dol op sangria zijn. :-) En tja, eentje is geentje, he. Vandaar mijn nu opperbeste stemming. :-) Gelukkig zijn de collega's van mijn vriend toffe kerels, want het niveau van mijn grapjes daalde evenredig met de inhoud van mijn sangriaglas.

En toen ik na zo'n twee gigaglazen sangria vrolijk naar huis waggelde, kwam ik onderweg toevallig langs wat standjes bij GroepT. Standjes met eten! Standjes met chop choy! Chop choy == good. Sangria == good. Ik nu happy. :-)

Die driehonderd foto's die ik nog online moet zetten, zullen er rap opstaan. ;-)

Bijna vergeten te zeggen

Gisteren zijn mijn vriend en ik (o, originaliteit!) nog eens een baby gaan bezoeken. 't Was een jongetje, hij zag er gezond uit en hij was superbraaf. En meer valt daarover niet te vertellen.

To staak or not to staak

Mja, het ziet ernaar uit dat het morgen een hele uitdaging wordt om op mijn werk in Brussel te geraken. Een hoop van mijn collega's neemt morgen een dagje verlof, maar aangezien al mijn verlof al opgegaan is aan examens, zit dat er voor mij niet in... Bleh.

Nuja, ik zal morgen op tijd aan het station staan en tja, als er dan geen treinen en bussen rijden, dan is dat toch een duidelijk geval van overmacht, niet? Misschien begint morgen het weekend wel ietsje vroeger dan gewoonlijk. ;-)

Het Arenberg kasteel

Foto die ik genomen heb tijdens het schitterende weekend van 24-25 september.

Vanochtend op de trein

Trouwe lezers van mijn blog (/me zwaait eens naar die twee eenzamen) weten dat ik 's morgens beslist asociale trekjes vertoon. Tijdens mijn dagelijkse treinrit naar Brussel verstop ik mij het liefste achter mijn Metro-krantje en laat je mij bij voorkeur met rust. Ik wil nog wel groeten, maar verwacht geen hoogstaande conversaties van mij op zulk een ontieglijk vroeg uur.

Nu, vandaag was de spreekwoordelijke uitzondering op de regel. 's Ochtends op het perron een kennis tegengekomen die ik al maanden niet meer gezien had. Een kennis die toevallig op de studiedienst van één of andere vakbond werkt. En aangezien het tegenwoordig drukke tijden zijn voor de vakbonden, was ik wel benieuwd naar zijn visie op de dingen. Altijd interessant om wat inside informatie te krijgen. En toen bleek dat hij ook Italiaans volgt aan het CLT (wel een jaartje hoger dan ikzelf), hadden we stof genoeg om over te praten. De treinrit vloog voorbij.

Bij het afstappen in Brussel struikelde ik vervolgens over een kennis die bij één of andere bank werkt. Ook even geïnformeerd naar zijn welzijn en een korte babbel met hem geslagen.

Nu heb ik beslist genoeg sociaal gedaan om er weer een paar maanden tegen te kunnen. ;-)

Eclips 2005

U kijkt toch ook?

Update 11.20u: De site van Urania schijnt wel wat technische problemen te ondervinden.
Update 13.30u: Foto's van de eclips op de BBCnews-site.

Weekend

Ik heb het weekend overleefd, in tegenstelling tot deze onschuldigen op Bali. Extremisme is foei.

Di Rupo for minister-president?

Het is nog niet helemaal officieel, maar het ziet ernaar uit dat Wallonië binnenkort opnieuw minister-president tegen tegen monsieur Di Rupo mag zeggen.

Een nieuw jasje voor de Standaard.

Na de make-over van de vrt-nieuwssite, nu ook een nieuwe look voor de Standaard. Een hele verbetering, vind ik persoonlijk. De site is gebruiksvriendelijker geworden en oogt modern. Dikke pluim voor de Standaard.